Στη μορφολογία, χαρακτήρας είναι το τελευταίο γράμμα του θέματος, το οποίο σχηματίζεται από τη ρίζα της λέξης συν ένα επίθημα. Ο χαρακτήρας έχει σπουδαιότητα στα ρήματα, διότι με τον χαρακτήρα του αόριστου (που είναι συνήθως –σ) σχηματίζονται οι συνοπτικοί χρόνοι, ενώ με τον χαρακτήρα του ενεστώτα σχηματίζονται οι εξακολουθητικοί χρόνοι.

Το κούνημα του ενός ή και των δύο χεριών από έναν ομιλητή για να συμπληρώσει αυτά που λέει, για να δείξει κατεύθυνση, να περιγράψει μια κίνηση ή να εκφράσει κάτι άλλο.

Η ενεργοποίηση της γλώσσαςαπό ένα άτομο, στον προφορικό ή στον γραπτό λόγο, για να εκφράσει κάτι, να ρωτήσει, να απαντήσει, να περιγράψει, να σχολιάσει, κλπ.