O υπερθετικός βαθμός ενός επιθέτου ή επιρρήματος ο οποίος δεν περιέχει κάποια άμεση σύγκριση για να διαπιστωθεί μια υπεροχή. Απλώς χρησιμοποιείται για να εκφράσει μεγάλη υπεροχή, και, στην πραγματικότητα, αντικαθιστά ένα επίθετο ή επίρρημα που συνοδεύεται από πάρα πολύ: Η Μαίρη είναι ωραότατη, αντί Η Μαίρη είναι πάρα πολύ ωραία.

O ρηματικός χρόνος που εκφράζει πράξη/ενέργεια που σε κάποιο σημείο του παρελθόντος είχε ολοκληρωθεί. Π.χ. Στις 2 η ώρα χτες είχα τελειώσει το βιβλίο. Ο Υπερσυντέλικος σχηματίζεται με τον Αόριστο του ρήματος έχω (είχα, είχες κλπ.) και το τρίτο πρόσωπο της υποτακτικής του Αορίστου (σε -ει), π.χ. Είχα γράψει, είχα πάει κλπ.