Το σύνολο των κατά κάποιο τρόπο απομνημονευμένων φράσεων που ένας μαθητής ξένης γλώσσας δαθέτει και είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να τις χρησιμοποιήσει στο ανάλογο επικοινωνιακό περιβάλλον.

Το μέρος του λόγου που εκφράζει πράξη, ενέργεια ή κατάσταση και από πλευράς συντακτικής είναι το βασικότερο στοιχείο μιας πρότασης, διότι με αυτό συνδέονται το υποκείμενο, το αντικείμενο, το κατηγορούμενο και ίσως και κάποιο επίρρημα που προσδιορίζει την έννοιά του.

Το ρήμα το οποίο δεν παίρνει αντικείμενο, έστω και αν μορφολογικά (δηλαδή ως προς τις καταλήξεις) εμφανίζεται ως ενεργητικό. Π.χ. ΄Οταν τους ακούω να μιλούν έτσι, εγώ αγανακτώ. Το αγανακτώ είναι αμετάβατο.

΄Ενα ρήμα είναι ανώμαλο όταν δεν ακολουθεί τους συνήθεις μορολογικούς κανόνες (τις συνηθισμένες καταλήξεις) για να σχηματίσει τους χρόνους του. Π.χ., Ο αόριστος του ρήματος παρατηρώ είναι παρατήρησα (το ρήμα είναι ομαλό), ενώ ο αόριστος του ρήματος βλέπω είναι είδα (το ρήμα είναι ανώμαλο).

Είναι το ρήμα το οποίο έχει κατάληξη παθητική σε -ομαι, αλλά δεν είναι παθητικό, αν και μορφολογικά (ως προς τους τρόπους που κλίνετα) ακολουθεί τους κανόνες των παθητικών ρημάτων. Υπάρχουν αρκετά τέτοια ρήματα, τα οποία επιπλέον συνήθως δεν έχουν αντίστοιχο ενεργητικό σε -ω. (έχουμε το αποθετικό αμύνομαι, αλλά δεν υπάρχει αντίστοιχο ενεργητικό *αμύνω). Το παράξενο με τα ρήματα αυτά είναι το γεγονός ότι πολλά από αυτά τα ρήματα είναι και μεταβατικά (παίρνουν αντικείμενο). Π.χ. Πολλοί ξένοι επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη κάθε χρόνο. Είναι προφανές ότι η πρόταση αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί παθητική.

Το ρήμα το οποίο χρησιμοποιείατα σχεδόν αποκλειστικά στο τρίτο ενικό πρόσωπο. Τέτοια ρήματα είναι συνήθως αυτά που σχετίζονται με τον καιρό: βρέχει, χιονίζει, αστράφτει, βροντά, φυσά, καθώς και βραδιάζει, ξημερώνει, και το ρήμα μου αρέσει, (σου αρέσει κλπ.).

Το ρήμα που μας βοηθάει να σχηματίσουμε χρόνους άλλων ρημάτων. Στα νέα ελληνικά υπάρχει μόνο ένα τέτοιο ρήμα, το ρήμα έχω. Με το έχω ως βοηθητικό σχηματίζουμε στην ενεργητική φωνή τον Παρακείμενο, τον Υπερσυντέλικο και τον Τετελεσμένο Μέλλοντα των άλλων ρημάτων, π.χ. έχω γράψει, είχα γράψει, θα έχω γράψει. Στην παθητική φωνή βοηθητικό είναι το ρήμα είμαι, π.χ. είμαι βρεγμένος, κλπ.

Το ρήμα το οποίο παίρνει αντικείμενο. Π.χ. Χτες είδα δύο φίλους. Βρέχει, άνοιξε την ομπρέλα σου.