Μια από τις πολύ συνήθεις εκφράσεις της καθημερινής επικοινωνίας, οι οποίες συγκροτούνται σε ζεύγη και είναι προβλέψιμες, δηλαδή η αναφορά (συνήθως ως ερώτηση) της πρώτης οδηγεί στη δεύτερη, εκτός αν ο συνομιλητής θέλει να πρωτοτυπήσει. Π.χ. Τι κάνεις; Καλά, ευχαριστώ.

Η πτώση στα κλιτά μέρη του λόγου που δείχνει κυρίως κτήση, π.χ. Tο βιβλίο του Γιάννη, αλλά και άλλες ιδιότητες.

Η πτώση στα κλιτά μέρη του λόγου που δείχνει μέρος από ένα σύνολο, π.χ. αρκετοί των παρόντων, δηλαδή αρκετοί από τους παρόντες. Ο δεύτερος τρόπος έκφρασης (αρκετοί από τους παρόντες) είναι ο πιο συνηθισμένος στη σύγχρονη χρήση.

Η γενική που δείχνει κτήση, π.χ. Το βιβλίο της Μαρίας.

Η πτώση που χρησιμοποιείται (όχι τόσο συχνά στη σύγχρονη χρήση) αντί για "από + αιτιατική". Π.χ. Ο μεγαλύτερος των γνωστών συγγραφέων = Ο μεγαλύτερος από τους σύγχρονους συγγραφείς.

Η γενική που δείχνει ιδιότητα, π.χ. ηλικία, ΄Ενα κορίτσι είκοσι χρονών.

Η γενική που χρησιμοποιείται για σκεύη και δοχεία για να δείξει πόσο είναι το εν δυνάμει ή το πραγματικό περιεχόμενο. Π.χ. ΄Ενα βαρέλι εκατό κιλών.