O όρος αναφέρεται σε ένα είδος γλωσσικής αλλαγής και συγκεκριμένα στην εκ νέου ανάλυση της εσωτερικής δομής μιας λεξικής μονάδας . Στην ελληνική χαρακτηριστική περίπτωση επανανάλυσης είναι η δημιουργία του μορφήματος ξε- που δημιουργήθηκε από τον συνδυασμό της πρόθεσης εξ- και της αύξησης του αορίστου ε- σε ορισμένα ρήματα: π.χ. εξ-ε-πεσε> ε-ξε-πεσε >ξέ-πεσε. Από τη στιγμή που το ξε- δημιουργήθηκε μέσω της διαδικασίας της επανανάλυσης μπορεί να προστίθεται σε οποιοδήποτε ρήμα της νέας ελληνικής, π.χ. ξε-πέφτω, ξε-κάνω.

Από τον Ηλεκτρονικό Κόμβο για την υποστήριξη των διδασκόντων την ελληνική γλώσσα (http://www.komvos.edu.gr/glwssa/Lexiko/lexiko_n.htm)

Πεδίο