επιτόνιση/επιτονισμός [intonation]
επιτόνιση/επιτονισμός [intonation]
Επιτόνιση καλούμε το σύνολο των προσωδιακών παραμέτρων (ένταση, συχνότητα, ρυθμός κλπ.) οι οποίες επιτελούν λειτουργικό ρόλο στην οργάνωση του προφορικού λόγου σε μια γλώσσα. Η επιτόνιση δεν είναι δευτερογενές σύστημα στο οποίο ανατρέχει ο ομιλητής μόνο για να διακρίνει την ερωτηματική από την αποφατική ή καταφατική πρόταση ή να αποσαφηνίσει τη σύνταξή του, αλλά αποτελεί συστατικό μηχανισμό του γλωσσικού φαινομένου.
Καλό είναι να διακρίνεται η επιτόνιση από τον επιτονισμό: η επιτόνιση είναι το προσωδιακό σύστημα μιας δεδομένης γλώσσας. Ο επιτονισμός, αντίθετα, είναι ο τρόπος με τον οποίο ένας συγκεκριμένος ομιλητής σε μια συγκεκριμένη περίσταση χειρίζεται τις επιμέρους προσωδιακές παραμέτρους (βλ. και παραγλωσσικά στοιχεία).
Από τον Ηλεκτρονικό Κόμβο για την υποστήριξη των διδασκόντων την ελληνική γλώσσα (http://www.komvos.edu.gr/glwssa/Lexiko/lexiko_n.htm)