Ι. Ο ρόλος της αντίθεσης στη συνοχή του κειμένου

α) Συνοχή προτάσεων και περιόδων

Όπως γνωρίζουμε από το Συντακτικό (ΝΕΣ, σελ. 125), παρατακτικοί αντιθετικοί σύνδεσμοι ή άλλες λέξεις, σύνολα λέξεων ή επιρρήματα που χρησιμοποιούνται ως αντιθετικοί σύνδεσμοι είναι: αλλά, μα, όμως, παρά, μόνο, ωστόσο, εντούτοις, μάλιστα, έπειτα, μολαταύτα, εξάλλου.

Από αυτούς μερικοί, όπως: ωστόσο, έπειτα, μολαταύτα κ.ά. συνδέουν κανονικά μόνο περιόδους ή ημιπεριόδους (παρ. γ). Το ίδιο συμβαίνει συχνά με το σύνδεσμο όμως (παρ. α).

Οι αντιθετικοί σύνδεσμοι μπαίνουν στην αρχή της πρότασης.

Αλλά οι: όμως, ωστόσο, εντούτοις, μάλιστα, μολαταύτα, έπειτα μπορούν να μπουν όχι μόνο στην αρχή, αλλά και ύστερα από μια ή περισσότερες λέξεις της πρότασης ή κάποτε και στο τέλος (παρ. α, γ).