ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΩ ΚΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ

- Με πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου ξεκίνησε στις αρχές του 20ού αιώνα η προσπάθεια διαλόγου της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τις άλλες χριστιανικές Εκκλησίες (Ομολογίες). - Το 1948 Ορθόδοξοι και Προτεστάντες ίδρυσαν το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, με στόχο την προώθηση του διαλόγου μεταξύ τους. - Μετά από τη Β' Βατικανή Σύνοδο (1961-1965), η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία εγκαινίασε διάλογο με την Ορθόδοξη. - Ο διάλογος αυτός συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με βασικό του πρόβλημα την ρωμαιοκαθολική Ουνία.

ΚΕΙΜΕΝΟ - Ζούμε σε μία εποχή, όπου πολλά από τα παλιά ζητήματα μπορούν τώρα ευκολότερα να διευκρινιστούν. Η ιστορική αποξένωση Ανατολής και Δύσης -γλωσσική, πνευματική, διανοητική- τείνει να εξαφανιστεί μέσα σ' έναν κόσμο που γίνεται πολύ μικρός. Τα "μη θεολογικά" στοιχεία της αποξένωσής μας θα ανήκουν σύντομα στο παρελθόν. Σήμερα η Ορθοδοξία ουσιαστικά δεν είναι πια -και θα γίνεται ολοένα και λιγότερο- "Ανατολική" Εκκλησία, ακριβώς όπως ο Δυτικός χριστιανισμός δεν είναι πια μόνον "Δυτικός". Αυτό θα μας βοηθήσει να ξεχάσουμε τα μικρότερα ζητήματα και να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στα πραγματικά. Σε όλα αυτά χρειάζεται να βλέπουμε το χέρι του Θεού (π. Ιωάννης Μάγιεντορφ, Σύναξη, 51 (1994), σελ. 26). - Από της ενάρξεως της αναμίξεως της Αγίας ημών Εκκλησίας εις την Οικουμενικήν Κίνησιν, το βασικόν ενδιαφέρον αυτής ήτο η διατήρησις της Ιεράς Παραδόσεως, η διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και η ενότης της αδιαιρέτου αρχαίας Εκκλησίας. Η ομολογία της Εκκλησίας μας και η εκκλησιολογική εμπειρία και ζωή Αυτής εξεφράζοντο πάντοτε διά της συνοδικής συνειδήσεως, κυρίως διά των Συμβόλων πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως και διά των Οικουμενικών Συνόδων, αι οποίαι αποτελούν το θεμελιώδες κριτήριον της ενότητος της Εκκλησίας. Ο Οικουμενικός θρόνος είναι η Εκκλησία του διαλόγου (Βαρθολομαίος Α', Οικουμενικός Πατριάρχης? δηλώσεις του, όπως καταγράφονται στο βιβλίο του Γ. Λιάντα, Ο διμερής θεολογικός διάλογος Ορθοδόξων και Παλαιοκαθολικών, έκδ. Ζήτη, Θεσσαλονίκη 2000, σσ. 11-12).