Ε' ΛΕΞΕΙΣ ΑΠΟ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Η γλώσσα μας μέσα στα τέσσερις περίπου χιλιάδες χρόνια της ιστορικής της πορείας δέχτηκε πολλές ξένες λέξεις από τους άλλους λαούς, γειτονικούς ή μη, με τους οποίους οι Έλληνες ήρθαν, και έρχονται, σε επικοινωνία δίνοντας και παίρνοντας υλικά και πνευματικά προϊόντα (εμπόριο, τέχνες, γράμματα, επιστήμη, φιλοσοφία, θρησκεία κτλ.). Έτσι στη γλώσσα μας υπάρχουν: Α. Λέξεις ξενικής προέλευσης που έχουν γίνει, όμως, τόσο ελληνικές όσο και οι καθαυτό ελληνικές. Τις λέξεις αυτές άρχισε να τις δέχεται η ελληνική γλώσσα από τους προχριστιανικούς ακόμη χρόνους και συνέχισε να τις δέχεται και αργότερα. Έχουν προέλευση ανατολική (φοινικική, περσική, αιγυπτιακή, εβραϊκή, αραβική, τούρκικη), λατινική, βαλκανική, ευρωπαϊκή (ιταλική, γαλλική, αγγλική κτλ.) π.χ. παράδεισος (περσ.), άλφα, βήτα κτλ. (φοιν.), πυραμίδα (αιγυπτ.), Μαρία (εβρ.), άλγεβρα (αραβ.), λουκούμι (τουρκ.), κάστρο (λατιν.), ρούχο (σλαβ.), πανταλόνι (ιταλ.), ζακέτα (γαλλ.), ρεκόρ (αγγλ.). Οι λέξεις αυτές έχουν γίνει λαϊκές, αφού χρόνια τώρα χρησιμοποιούνται από τον ελληνικό λαό, έχουν προσαρμοστεί και πειθαρχούν στους νόμους της ελληνικής γλώσσας, στους νόμους δηλαδή της μορφολογίας της, του παραγωγικού της κτλ. Β. Απροσάρμοστες ξένες λέξεις που εισέβαλαν στη γλώσσα μας μέσα από πολλές διόδους. Αυτές δεν πειθάρχησαν στους κανόνες της γλώσσας μας· γι' αυτό και φέρουν έντονα, συχνά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της γλώσσας από την οποία προέρχονται, με αποτέλεσμα: να μην προσαρμόζονται, από τη μια μεριά στο κλιτικό μας σύστημα, και να μην αφήνουν, από την άλλη, απογόνους, αφού δεν τις εμπιστεύονται οι άλλες λέξεις και δεν τις αγγίζει το παραγωγικό σύστημα της γλώσσας. Τέτοιες λέξεις π.χ. είναι οι: τρακτέρ, τουρ, κάμπιγκ, γκολφ κτλ.