ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Το δικαίωμα στην ένσταση

ΤΑΚΗΣ ΚΑΜΠΥΛΗΣ

Ακούγονται - κυρίως στα δημοσιογραφικά, αλλά και στα κυβερνητικά, γραφεία - οι πρώτες γκρίνιες για τη διαδικασία των ενστάσεων. Εν όψει μάλιστα και νέων, ήδη εκφράζονται κατηγορίες περί σκόπιμης κωλυσιεργίας στη μεγάλη δίκη…

Οι ενστάσεις γίνονται σχεδόν πάντα στις μεγάλες δίκες, και πάντως στα Κακουργιοδικεία, για δύο λόγους. Ο ένας είναι ο ουσιαστικός: Θεωρήθηκαν ως όπλο του κατηγορουμένου κυρίως σε εποχές όπου η προανακριτική(παραπεμπτική) διαδικασία ήταν και αδιαφανής, ενίοτε δε και κατευθυνόμενη.

Ο δεύτερος λόγος είναι πιο… ανθρώπινος: Ο συνήγορος στέλνει μήνυμα στον πελάτη του ότι μάχεται με χίλια μύρια επιχειρήματα υπέρ αυτού…

Όλοι οι κατηγορούμενοι, ακόμη και διάσημοι «δολοφόνοι κατά συρροή», έχουν τύχει του δικαιώματος στην ένσταση και θα ήταν παράλογο αυτό να μην ισχύσει ή να στραγγαλιστεί με οποιονδήποτε τρόπο στη μεγάλη δίκη.

Ενδεχομένως θα βόλευε και εκείνους που θέλουν μια γρήγορη καταδικαστική απόφαση, αλλά και εκείνους που από την αρχή υποσκάπτουν το κύρος του δικαστηρίου, να σταματήσει το μπαράζ των ενστάσεων…

Όμως δεν χρειαζόμαστε δίκη με συνοπτικές διαδικασίες. Αντίθετα, χρειαζόμαστε δικαστήριο που δεν θα αφήσει το παραμικρό περιθώριο αμφισβήτησής του.

Η δημοκρατία έχει την πολυτέλεια ακόμη και της υπεκφυγής…