Φάγαμε

…στο «China's Fantasy»

Από τα παλαιότερα κινέζικα μαγαζιά της Αθήνας

ΝΤΑΙΑΝΑ ΚΟΧΥΛΑ

Δεν βγαίνω συχνά με τη φίλη μου την Κλαίρη και το βράδυ που επιλέξαμε να βγούμε είχε τρομακτική κίνηση. Έτσι, κατεβαίνοντας προς Μεσογείων, από Παπάγου, αποφασίσαμε τελευταία στιγμή να αλλάξουμε πορεία, για να πάμε κάπου πιο κοντά.

Καταλήξαμε σε ένα κινέζικο στην περιοχή Ελληνορώσων, στο οποίο είχα έξι-επτά χρόνια να πάω, το «China's Fantasy». Είναι από τα παλαιότερα κινέζικα ενός επιπέδου, ένα ντιζαϊνάτο, όμορφο μαγαζί, χωρίς κανένα κόκκινο ή χρυσό κλισέ στοιχείο, μοντέρνο και λιτό στην άποψή του. Νωρίς ήταν, όταν φθάσαμε. Σιγά σιγά γέμισε με ζευγάρια, οικογένειες, άτομα πολλών ηλικιών. Το εστιατόριο φαίνεται να έχει τη σταθερή πελατεία του.

Θυμόμουν το φαγητό να είναι καλύτερο απ' ό,τι ήταν εκείνο το βράδυ. Ξεκινήσαμε με τα tidbits, ένα πλατό με διάφορα ορεκτικά, μεταξύ των οποίων ανοιξιάτικα ρολά, παϊδάκια και wontons. Είναι τόσο δύσκολο, ώρες ώρες, να κρίνει κανείς την κινέζικη κουζίνα. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα κριτήριά μας βασίζονται στην παρουσία των πιάτων και όχι τόσο στη γεύση τους, επειδή στην κινέζικη κουζίνα, τουλάχιστον στη Δύση, τα έτοιμα προϊόντα χρησιμοποιούνται ευρέως και οι γεύσεις είναι τυποποιημένες. Άρα, τι κρίνεις;

Η πιατέλα με τα πολλά ορεκτικά ήταν ΟΚ. Τα παϊδάκια αλειμμένα με μια παχύρρευστη, γλυκιά σάλτσα. Τα ανοιξιάτικα ρολά χορταστικά, συνηθισμένα. Το ίδιο και τα wontons.

Πάμε παρακάτω. Η πικάντικη και ξινή σούπα (hot and sour) ήταν καλή, χωρίς να μπορώ να πω ότι είχε κάποια γευστική ιδιαιτερότητα. Το ίδιο ίσχυε για τη σούπα won ton που πήρε η φίλη μου. Η πάπια Πεκίνου μάς ήλθε κρύα, και οι λεπτές μαλακές πίτες, που την συνοδεύουν απαραίτητα, κολλούσαν μεταξύ τους. Αυτό το πιάτο το θυμόμουν καλά και ήταν πολύ καλύτερο πριν τόσα χρόνια που το είχα ξαναφάει. Δοκιμάσαμε και το τηγανητό ρύζι με λαχανικά. ΟΚ. Και τις γαρίδες με πικάντικη σάλτσα Hu Ki Lao. ΟΚ.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, έτσι αισθάνομαι για όλα σχεδόν τα φαγητά που έχω δοκιμάσει στα κινέζικα εστιατόρια της Αθήνας. Δεν είναι τόσο η «φαντασία» της Κίνας, όπως εννοεί το όνομα του μαγαζιού, αλλά η πραγματικότητα της κινέζικης κουζίνας εν Ελλάδι.