"Διαλυμένη οικογένεια" δεν σημαίνει απαραίτητα δυστυχία. Το διαζύγιο μπορεί να… οδηγήσει στην ευτυχία, ακόμα και όταν υπάρχουν πολλά παιδιά!

Τρεις οικογένειες σε μία

Χωρισμένοι με δύο παιδιά ο καθένας - και δύο δικά τους - όλα καλά!

ΑΡΕΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Όταν η Γιούλη γνώρισε τον Διονύση είχαν και οι δυο στο ενεργητικό τους από έναν αποτυχημένο γάμο, ένα επιτυχημένο… διαζύγιο και δυο παιδιά. Είχαν και οι δυο αποχωρήσει από έναν άτυχο γάμο αλλά όχι από την ιδέα του γάμου, της οικογένειας.

Ο Διονύσης Κλαδάς με τη Γιούλη και τα τέσσερα από τα έξι παιδιά της οικογένειας!

Ο έρωτας με την πρώτη ματιά ήταν καθοριστικός στην προσωπική τους σχέση αλλά αυτό δεν τους έκανε βιαστικούς: " Όλοι μας οι χειρισμοί έγιναν με χειρουργική… ακρίβεια", θυμάται γελώντας ο Διονύσης. "Ο καθένας μας έπρεπε να κερδίσει και τη συναίνεση των παιδιών του και των παιδιών του άλλου…", εξηγεί η Γιούλη. "Δεν ήμασταν μόνοι μας, υπήρχαν η Σοφία και ο Δημήτρης, τα παιδιά του Διονύση. Και από την άλλη ο Αλέξανδρος και ο Στέφανος, τα δικά μου παιδιά…".

Το ζητούμενο στην περίπτωσή τους δεν ήταν να ενωθούν απλά δυο άνθρωποι, αλλά δυο οικογένειες σε μια μεγαλύτερη. Αρκετά μεγαλύτερη, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, αφού πολύ σύντομα μετά τον γάμο τους απέκτησαν την 4χρονη σήμερα Ναταλία και λίγο αργότερα το μωρό τους, τη Νίνα… Έτσι η οικογένεια του Διονύση Κλαδά και της Γιούλης Τσαπατσάρη, έγινε… πολύτεκνη - με έξι παιδιά από τρεις γάμους! Οι ηλικίες τους; Απο 14 μηνών έως 20 χρόνων!

Η μάχη για τον Αλέξανδρο. Όχι, δεν ήταν πάντα βελούδινη η κατάσταση και δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές… επιτυχίας! Κόπιασαν ιδιαίτερα και οι δυο τους να "παντρέψουμε όχι μόνο τους εαυτούς μας αλλά και ό,τι κουβαλούσαμε για να υπάρξει αποδοχή και αρμονία στην κοινή ζωή μας…". Για τον Διονύση Κλαδά δεν ήταν πρόβλημα να αποδεχθεί και να αγαπήσει τα παιδιά της Γιούλης. Αλλά ίδρωσε (!) πραγματικά στην αρχή, όπως παραδέχεται, κι ας έχει περάσει όλη του τη ζωή με παιδιά ως καθηγητής Φυσικής - διευθυντής τα τελευταία χρόνια σε διεθνές Λύκειο (Ι.Β) ιδιωτικού σχολείου: "Με τον Στέφανο ήταν πιο εύκολα τα πράγματα, ήταν μόλις πέντε χρόνων.

Με τον Αλέξανδρο που είχε πατήσει στα δέκα, ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα, έπρεπε να τον κερδίσω βήμα - βήμα, να τον πείσω με έργα και όχι με λόγια ότι θα ήμουν ο σύντροφος στη ζωή της μαμάς τους και δικός τους φίλος που δεν αποσκοπούσε να πάρει τη θέση του πατέρα τους στη ζωή τους. Βοήθησε πολύ με τη στάση του και ο πατέρας τους που είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, αγαπάει τα αγόρια του και είναι κοντά τους κάθε φορά που τον χρειάζονται. Η πόρτα μας είναι πάντα ανοικτή γι' αυτόν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες ή μέρες - να πάρει και να φέρει τα παιδιά. Υπάρχουν οι δικές τους ανάγκες και όλοι δουλεύουμε γι' αυτές…".

Ο χρόνος είναι πολύ σημαντικό πράγμα, πιστεύει η Γιούλη Τσαπατσάρη που κουβαλάει δύο κουλτούρες - του Έλληνα πατέρα της και της Ολλανδέζας μητέρας της. Από την τελευταία διδάχθηκε να μη βιώνει ζωή παιδοκεντρική αλλά "ζωή με πολλά κεφάλαια και πολλές ανάσες! Αγαπηθήκαμε με τον Διονύση και εμπιστευτήκαμε ο ένας τον άλλον για ένα φρέσκο ξεκίνημα. Δεν ζητήσαμε την άδεια των παιδιών μας, απλώς τους δώσαμε χρόνο! Ήρθε η στιγμή που εκείνα άναψαν πράσινο φως και τότε ξέραμε ότι ήμασταν ελεύθεροι να προχωρήσουμε…".

Με κανόνες και όρια η μεικτή οικογένεια "δουλεύει ρολόι"

Η μεικτή οικογένεια δεν είναι "ένα στοίχημα ή μια παρτίδα σκάκι που πρέπει κάποιος να κερδίσει". Πρέπει να είναι όλοι κερδισμένοι, όλοι ευχαριστημένοι αλλά και όλοι "να συμβιώνουν κάτω από συγκεκριμένους κανόνες και όρια, σεβόμενοι τον χώρο, τον χρόνο και την προσωπικότητα των υπολοίπων". Αυτό είναι κάτι που μπορεί να λειτουργήσει και να αποδώσει ευκολότερα "σε μια πολύτεκνη παρά σε μια οικογένεια με ένα ή δυο παιδιά", πιστεύει ο Διονύσης Κλαδάς. Στη δική τους καθημερινή πρακτική πάντως έχει αποδώσει!

Χρωστάνε φυσικά όλοι τους πολλά στη Γιούλη που έχει έναν μοναδικό τρόπο να ρυθμίζει τα πράγματα - χωρίς να είναι τελειομανής και χωρίς να αφήνει τίποτα στη μέση. Δείχνει απεριόριστη υπομονή και δεν παραπονιέται που αυτή τη στιγμή δεν εργάζεται για να μεγαλώσει και τα δυο μικρότερα παιδιά - ξέρει ότι όλα έχουν τη δική τους αξία και την ευχαριστεί αυτό που κάνει στον παρόντα χρόνο. Φροντίζει όμως πάντα να δίνει χρόνο και στον εαυτό της και στη σχέση της με τον Διονύση.

"Ξεκίνησα στα 40 μου μια δεύτερη ζωή με τη Γιούλη, όλα από την αρχή, όλα από το μηδέν", λέει ο Διονύσης. "Και πήγαν όλα θαυμάσια. Στα 41 έγινα πατέρας στο τρίτο μου παιδί και ένιωσα πέντε χρόνια νεώτερος. Στα 44 έγινα τέταρτη φορά πατέρας και… τριάντα χρόνων. Ανεβαίνω τρία -τρία τα σκαλιά στο σχολείο και την ίδια ώρα παρατηρώ 17ρηδες να σέρνονται από ανία…".

Πατριός και μητριά, οι νέοι ρόλοι…

Ο ρόλος του πατριού είναι τρεις φορές δυσκολότερος από τον ρόλο του πατέρα. Πρέπει να προσέχεις τι λες, πού επεμβαίνεις, αν θα μαλώσεις και πώς ένα παιδί. Όπως ομολογεί ο Διονύσης Κλαδάς, "στην αρχή τα όρια είναι πολύ λεπτά. Πρέπει να προσέχεις, δεν πρέπει με κανένα τρόπο να πάρουν λάθος μηνύματα. Στην πορεία τα παιδιά εκτιμούν ότι μπήκες στη ζωή τους βαθμιαία και σιγουρεύονται ότι δεν αγαπάς μόνο τη μαμά τους αλλά και εκείνα. Τότε μπορεί να σου επιτρέψουν να είσαι και ο δεύτερος πατέρας τους…".

Ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες αντιμετώπισε η Γιούλη με τα παιδιά του Διονύση που ήταν στην εφηβεία και ζούσαν κυρίως με τη μητέρα τους: "Αν και οι γονείς τους είχαν χωρίσει πολύ πριν εμφανισθώ εγώ, ήταν μαγκωμένα μαζί μου. Ευτυχώς τα τρία αγόρια έκαναν καλή παρέα, πολλές φορές ο πατέρας των δικών μου αγοριών έπαιρνε και τον Δημήτρη μαζί, οι σχέσεις ζυμώθηκαν - δεν είναι πάντα ιδανικές, αλλά είναι καλές και πολιτισμένες…".

Οι δυο τους καταρρίπτουν τον μύθο "ότι όσα περισσότερα παιδιά έχεις, τόσο πιο φτωχός είσαι"! Άμα έχεις μέτρο, μου εξηγούν, δεν κυνηγάς τις φίρμες και ζεις την οικογένειά σου με άνεση και απλότητα, όλα τα καταφέρνεις: "Απολαμβάνουμε όλοι τη ζωή μας, έχουμε τις διακοπές μας, πάμε ταξίδια. Θα βρούμε χρόνο για τους δυο μας να χαρούμε μια καλή θεατρική παράσταση ή έστω να φάμε αγκαλιά στο σουβλατζήδικο της γειτονιάς. Τα παιδιά δεν μας τρώνε τη ζωή, εμείς τους την παραχωρούμε απλόχερα…".