Εφημερίδα "Τα Νέα"
Χάσμα χωρίζει τα δύο στρατόπεδα μετά την έκθεση των Μπλιξ - Μπαραντέι
Ολοταχώς για σύγκρουση
Επίθεση Στρο στον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών
Επιβεβαιώθηκε η ρήξη. Μετά τις συγκρατημένα θετικές για το Ιράκ τοποθετήσεις των επικεφαλής των επιθεωρητών Μπλιξ και Μπαραντέι στο Συμβούλιο Ασφαλείας, επιβεβαιώθηκε - ίσως πιο έντονα από ποτέ - η ρήξη του γαλλογερμανικού και ρωσικού μπλοκ, με ΗΠΑ και Βρετανία. Ολοταχώς για σύγκρουση λοιπόν…
Έντονο ήταν χθες το κλίμα στη Σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας. Μετά τις τοποθετήσεις των επιθεωρητών, Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία και Κίνα (και Συρία), ξεκαθάρισαν ότι θέλουν συνέχεια των επιθεωρήσεων. Η Γαλλία ειδικότερα, διά στόματος του Γάλλου ΥΠΕΞ Ντομινίκ ντε Βιλπέν, παίρνοντας τα "ηνία" του αντιπολεμικού μπλοκ, ζήτησε σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας σε επίπεδο ηγετών, ενώ τόνισε ότι δεν θα επιτρέψει να περάσει δεύτερη απόφαση "που προβλέπει αυτόματη προσφυγή στη χρήση βίας εναντίον του Ιράκ" - τουτέστιν δεν θα επιτρέψει να ψηφιστεί το αμερικανοβρετανικό σχέδιο απόφασης.
Ο Ντε Βιλπέν δεν αναφέρθηκε ρητά στη χρήση βέτο, αλλά ήταν φανερό ότι η Γαλλία είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει ακόμα και το βέτο της. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν φαίνεται ότι θα χρειαστεί, καθώς ακόμα και χθες, κατά τη διάρκεια των τοποθετήσεων των χωρών - μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι ΗΠΑ δεν φάνηκε να συγκεντρώνουν τις αναγκαίες εννέα ψήφους που χρειάζονται για να περάσουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας το σχέδιο ψηφίσματός τους.
Έντονη αντίθεση. Πάντως ήταν τόσο σθεναρή η γαλλική τοποθέτηση, που όταν πήρε τον λόγο ο Βρετανός ΥΠΕΞ, Τζακ Στρο, εξαπέλυσε επίθεση - πρόκληση στον Γάλλο ΥΠΕΞ, Ντομινίκ ντε Βιλπέν, ενώ ζήτησε από το Συμβούλιο Ασφαλείας να στηρίξει ένα νέο τροποποιημένο "συμβιβαστικό" σχέδιο απόφασης που εκπόνησαν και παρουσίασαν χθες ΗΠΑ και Βρετανία. Πρόκειται κατά βάση για το σχέδιο απόφασης που οι ΗΠΑ κατέθεσαν πρόσφατα, με μία τροποποίηση - περιλαμβάνει ένα τελεσίγραφο, μέσα στο οποίο ο Σαντάμ Χουσεΐν πρέπει να αφοπλιστεί. Το τελεσίγραφο δίνει προθεσμία στο Ιράκ έως τις 17 Μαρτίου. Πάντως, σε δηλώσεις του, ο Ντε Βιλπέν απέρριψε το τελεσίγραφο.
Προχωρούμε λοιπόν ολοταχώς για μετωπική σύγκρουση των δύο αντίθετων θέσεων μέσα στο Συμβούλιο Ασφαλείας την επόμενη εβδομάδα, όταν τεθεί σε ψηφοφορία το τροποποιημένο αμερικανοβρετανικό σχέδιο απόφασης.
Ολοταχώς όμως και για πόλεμο. Δεκαπέντε ώρες πριν από τη χθεσινή Σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας, σε συνέντευξη Τύπου που μεταδόθηκε ζωντανά από την αμερικανική τηλεόραση, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους επέκρινε τις χώρες - όπως τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Ρωσία - που αρνούνται να δώσουν το "πράσινο φως" για τη χρήση βίας εναντίον του Ιράκ και προετοίμασε τον κόσμο για πόλεμο ύστερα από μια εβδομάδα, με ή χωρίς έγκριση του ΟΗΕ. Ίσως και γι' αυτό χθες, στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ο Κόλιν Πάουελ έμοιαζε εκνευρισμένος, αλλά και ελαφρώς αποστασιοποιημένος, ενώ ο Βρετανός ΥΠΕΞ, Τζακ Στρο, ήταν φανερά πιο ταραγμένος.
Κάτι που φάνηκε και από τις ομιλίες των δύο ΥΠΕΞ: σε διάφορα σημεία της ομιλίας του ο Πάουελ ήταν φανερά ειρωνικός προς τους επιθεωρητές, ενώ ο Στρο ήταν… έξαλλος με τους Ευρωπαίους.
Φράγμα στον πόλεμο
"Δεν θέλουμε χρόνια, ούτε εβδομάδες. Θέλουμε μήνες για την ολοκλήρωση των επιθεωρήσεων. Η επιτάχυνση από το Ιράκ των δραστηριοτήτων τού αφοπλισμού είναι ευπρόσδεκτη, αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί άμεση συνεργασία. Η καταστροφή των απαγορευμένων πυραύλων Αλ Σαμούντ 2 είναι ουσιαστικό μέτρο αφοπλισμού. Δεν βρέθηκε στο Ιράκ καμία απόδειξη για απαγορευμένες δραστηριότητες, ούτε καμία απαγορευμένη υπόγεια εγκατάσταση για χημικά και βιολογικά όπλα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι βέβαιο ότι το Ιράκ δεν διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής. Μιλάμε όμως για όπλα ολέθρου που καταστρέφονται. Όχι για οδοντογλυφίδες". Κάπως έτσι θα μπορούσαν να συνοψιστούν τα όσα είπε χθες ο επικεφαλής των επιθεωρητών, Χανς Μπλιξ στο Συμβούλιο Ασφαλείας, δυσκολεύοντας για μια ακόμα φορά τις ΗΠΑ να σύρουν τον ΟΗΕ σε πόλεμο. Η έκθεση του Μοχάμεντ ελ Μπαραντέι ήταν ακόμα πιο θετική για το Ιράκ, από αυτήν του Μπλιξ. Ο Μπαραντέι επισήμανε επίσης ότι "δεν είναι αυθεντικά" έγγραφα σύμφωνα με τα οποία μετά το 1990 το Ιράκ επεδίωξε να αποκτήσει ουράνιο από τη Νιγηρία.