Πρώτο σχόλιο για την πρόσφατη μίνι "κρίση" στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις που προκάλεσαν οι δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη

ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ Με έχει απειλήσει ο Σάββας

Ο Αμερικανός πρεσβευτής δεν είπε τίποτα περισσότερο απ' ό,τι λέμε όλοι

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ

"Τι περισσότερο είπε ο κύριος Μίλερ, απ' ό,τι συζητούμε όλοι; Ακόμη και ο Πρωθυπουργός, ο κ. Σημίτης, το έχει υπαινιχθεί. Είναι προφανές ότι αυτοί που δικάζονται στον Κορυδαλλό, δεν είναι όλη η 17 Νοέμβρη. Υπάρχουν και άλλα πρόσωπα που διαφεύγουν τη σύλληψη. Άλλωστε, το είχε πει ξεκάθαρα πριν από μήνες και ο Σάββας Ξηρός. Ότι υπάρχουν περί τους 30 άλλοι σύντροφοί του που κυκλοφορούν ελεύθεροι. Δεν καταλαβαίνω γιατί η κυβέρνηση αντέδρασε, με τον τρόπο που αντέδρασε, στις επισημάνσεις του κ. Μίλερ".

Η δήλωση ανήκει στην Ντόρα Μπακογιάννη, και αποτελεί ένα πρώτο σχόλιο στην πρόσφατη μίνι "κρίση" στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, με αφορμή τις δηλώσεις του πρέσβη Τόμας Μίλερ, ότι στον Κορυδαλλό δικάζεται ο επιχειρησιακός βραχίονας της 17 Ν. Η δήμαρχος Αθηναίων δεν διστάζει να πει ότι συμφωνεί με τις απόψεις του κ. Μίλερ, και προσθέτει μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια. Ότι στο παρελθόν, ο Σάββας Ξηρός, σε μία από τις τηλεοπτικές του συνεντεύξεις, την έχει απειλήσει, εμμέσως πλην σαφώς, προφανώς με την επίκληση όσων από τα μέλη της 17 Ν κυκλοφορούν ακόμη ελεύθερα.

"Εγώ δεν φοβάμαι", λέει, "αλλά είναι κι αυτό κάτι που πρέπει να προσμετρηθεί"…

Αυτοπειθαρχία. Η παρουσία της στη δίκη της 17 Νοέμβρη, μαζί με την κόρη της, αποτέλεσε μέγα θέμα για τα μέσα ενημέρωσης. Εκείνο που υπερτονίσθηκε, ήταν το γεμάτο συναισθήματα βλέμμα της Αλεξίας Μπακογιάννη στον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο. Η ίδια αρνείται να μιλήσει γι' αυτό. Προτιμάει να υπενθυμίζει ότι έχει πολλά χρόνια στην πολιτική, ότι έχει περάσει "διά πυρός και σιδήρου" στη Βουλή και σε εκτός Βουλής πολιτικές μάχες, άρα "μπορεί να αυτοπειθαρχεί". Μιλάει όμως με πάθος για τα παιδιά της, για το πώς ένιωσαν "όταν συνέβη ό,τι συνέβη" και πως τώρα που γνωρίζει τα παιδιά όλων όσων έχουν δολοφονηθεί από τη 17 Ν, θεωρεί ότι παρουσιάζουν την ίδια συμπεριφορά. Από την πλευρά της, προσπάθησε να αποτρέψει τον γιο της Κώστα, που σπουδάζει στην Αμερική, να έρθει στη δίκη. "Δεν τα κατάφερα. Θα έρθει στις 21 του μηνός", λέει.

Απόδοση δικαιοσύνης. Τι περιμένει από τη δίκη; Όλοι αυτό την ρωτούν, και η απάντησή της είναι μάλλον αναμενόμενη: "Περιμένω", δηλώνει, "να αποδείξουμε ότι είμαστε μια σύγχρονη δημοκρατία, που μπορεί να διεξέλθει με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και αντικειμενικότητα μια σοβαρή δίκη όπως αυτή. Περιμένω να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα θύματα των τρομοκρατών, για να κλείσει αυτό το μαύρο κεφάλαιο της νεώτερης Ιστορίας μας". Αλλά δεν είναι καθόλου ευχαριστημένη από την εικόνα που εμφανίζει το δικαστήριο έως τώρα. Της το επισήμαναν, άλλωστε, και ξένοι δημοσιογράφοι που παρακολουθούν τη δίκη: "Ελπίζω ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση με την πάροδο των ημερών, ακόμη είναι αρχή"…

Στον δήμο. Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι, αυτή την περίοδο, απολύτως αφοσιωμένη στα όσα πρέπει να κάνει σε σχέση με τον δήμο της Αθήνας. "Είναι τόσα τα προβλήματα", δηλώνει, "που πρέπει να διαθέσεις πολλές ώρες καθημερινά για να τα βγάλεις πέρα. Θέλω να ξαναδώσουμε στην Αθήνα τη θέση που της ανήκει στον διεθνή χώρο". Για τον λόγο αυτό πραγματοποιεί συνεχώς συναντήσεις με μέλη της κυβέρνησης, προκειμένου να δώσει λύσεις σε προβλήματα που επείγουν. Με ποιον συνεργάζεται καλύτερα; "Με τη Βάσω Παπανδρέου. Μιλάει λίγο, όπως κι εγώ, και έχουμε αποκαταστήσει έναν κώδικα επικοινωνίας και συνεργασίας πολύ καλό. Σου λέει ναι και το εννοεί, και σου λέει όχι αυτό δεν γίνεται, και το εννοεί επίσης".

Η δήμαρχος της Αθήνας σκοπεύει να μετάσχει ενεργά στην προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων. "Δεν καταλαβαίνω γιατί όχι", λέει. "Είμαστε ο δήμος της πόλης που έχει αναλάβει τη διοργάνωση των Αγώνων. Είναι δυνατόν να μη μετέχω; Όχι μόνο θα παίρνω μέρος στις συνεδριάσεις της οργανωτικής επιτροπής, αλλά θα μετέχω ενεργά και στις συνεδριάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής. Θεωρώ ότι σ' αυτήν τη μάχη δεν περισσεύει κανείς"…

Στο πλαίσιο αυτής της λειτουργίας, είναι προφανές ότι θα συνεργαστεί και με την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου, αλλά όταν της ζητούνται… περισσότερες "πληροφορίες" για τις σχέσεις τους, αποφεύγει ευγενικά να αναφερθεί.

Ο Σημίτης μπορεί ωραιότατα να αποχωρήσει με τη συμπλήρωση οκταετίας

Αντίθετα, δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να αναφερθεί στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση. Θεωρεί λοιπόν ότι "έτσι όπως δοκιμάζεται η κυβέρνηση Σημίτη, πολύ δύσκολα θα καταφέρει να αντιστρέψει το κλίμα". Πιστεύει ότι ο Πρωθυπουργός δεν θα επισπεύσει τις εκλογές. "Δεν έχει λόγο να το κάνει", σημειώνει, και προσθέτει ότι "παρ' όλα αυτά, ο ένας και πλέον χρόνος που του απομένει στην κυβέρνηση, δεν αρκεί για να βελτιώσει σημαντικά την εικόνα της κυβέρνησής του". Όλα αυτά βέβαια υπό την αίρεση ότι ο κ. Σημίτης θα οδηγήσει τελικά το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές. Πιστεύει λοιπόν και εκείνη στο σενάριο περί αλλαγής στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ;

"Γιατί όχι", απαντάει. "Ο κ. Σημίτης μπορεί ωραιότατα, με την συμπλήρωση της οκταετίας του στην πρωθυπουργία, να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό. Και να του πει έβαλα τη χώρα στην ΟΝΕ, έλυσα το Κυπριακό, η Κύπρος μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνέλαβα την τρομοκρατία, και επειδή πιστεύω στην ανανέωση και ότι δεν πρέπει κανείς να παραμένει αιώνια στη θέση του, αποχωρώ. Και ανοίγω τη διαδικασία για τη διαδοχή μου".

Θα γίνει υπουργός Εξωτερικών; Σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπορούσαν να δυσκολέψουν τα πράγματα για τη Νέα Δημοκρατία; Η ερώτηση δεν έχει απάντηση - δεν θέλει η ίδια να απαντήσει. Πιστεύει όμως ότι "ο Κ. Καραμανλής μπορεί να κυβερνήσει και η Ν.Δ. έχει τα στελέχη να στελεχώσει την κυβέρνηση". Πεποίθηση που, όπως λέει γελώντας, "εδραιώνεται όσο περισσότερο συνεργάζεται με αρκετά μέλη του σημερινού Υπουργικού Συμβουλίου"!

Και η ίδια τι θα κάνει, αν ο Κ. Καραμανλής την καλέσει και της αναθέσει λ.χ. το υπουργείο Εξωτερικών;

"Ειλικρινά δεν ξέρω ακόμη", δηλώνει. "Θα δούμε. Αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι η δουλειά που κάνω τώρα είναι εξαιρετικά σημαντική για την πορεία μου στο μέλλον. Αποκτώ εμπειρία διοίκησης, η οποία ασφαλώς θα μου φανεί χρήσιμη. Γιατί όσο είσαι στη Βουλή, δεν έχεις επαφή με τα καθημερινά προβλήματα και τους χειρισμούς που απαιτούνται για την επίλυσή τους. Πρέπει δε να πω ότι αυτό το μοντέλο που ξεκίνησε από τη Γαλλία, ακολουθείται πλέον παντού"…