Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο παραπέμπεται η Ελλάδα, λόγω της υπάρχουσας νομοθεσίας για τα τέλη ταξινόμησης αυτοκινήτων. Η μέθοδος που χρησιμοποιεί η χώρα μας για την απομείωση της αξίας των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που εισάγονται στη χώρα κατά την είσπραξη του τέλους ταξινόμησης βασίζεται σε έναν ενιαίο κανόνα, που επιτρέπει απομείωση 7% για αυτοκίνητα παλαιότητας μεταξύ έξι μηνών και ενός έτους ή 14% για αυτοκίνητα με παλαιότητα μεγαλύτερη του έτους. Η Επιτροπή θεωρεί πως ο κανόνας αυτός δεν εγγυάται ότι το ποσό του οφειλόμενου τέλους ταξινόμησης δεν υπερβαίνει το ποσό του καταλοίπου του φόρου που παραμένει ενσωματωμένο στην αξία ομοειδών οχημάτων, τα οποία ταξινομήθηκαν στην ελληνική επικράτεια ως καινούργια.

Η Επιτροπή θεωρεί επομένως πως η Ελλάδα παραβιάζει τις διατάξεις του άρθρου 90 της συνθήκης ΕΚ, το οποίο ορίζει ότι κανένα κράτος-μέλος δεν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα στα προϊόντα άλλων κρατών-μελών εσωτερικούς φόρους οποιασδήποτε φύσεως, ανώτερους από εκείνους που επιβαρύνουν άμεσα ή έμμεσα τα ομοειδή εθνικά προϊόντα.

Μια άλλη πτυχή της ελληνικής νομοθεσίας που αμφισβήτησε η Επιτροπή αφορά την έλλειψη διαφάνειας της διοικητικής διαδικασίας, δεδομένου ότι οι φορολογικές αρχές δεν δημοσιοποιούν τη μέθοδο υπολογισμού της φορολογητέας αξίας των αυτοκινήτων.

Επιπλέον, ο φορολογούμενος υποχρεούται να καταβάλει ποσό ύψους 300 ευρώ για τον έλεγχο του αυτοκινήτου από ειδική επιτροπή, σε περίπτωση που διαφωνεί με την αξία που καθόρισαν οι φορολογικές αρχές.

Επίσης, η Ελλάδα παραπέμπεται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, επειδή δεν έχει προβεί σε απαλλαγή από το ΦΠΑ της πτυχής «ασφάλιση» των ασφαλιστηρίων συμβολαίων οδικής βοήθειας.