Τεχνολογίες της Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) και διδασκαλία της ελληνικής
Αξιοποίηση των ΤΠΕ στην ελληνική εκπαίδευση
5.4.3. Οι εκπαιδευτικές ταυτότητες
Όσοι από τους εκπαιδευτικούς ήταν περισσότερο ενημερωμένοι περίμεναν μια παρουσίαση λογισμικών που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν με παραδοσιακό τρόπο στην τάξη (σωστό - λάθος) και επέμεναν στη χρήση των ΤΠΕ μέσα από πολύ παραδοσιακή λογική, τόσο στον τρόπο όσο και στα αντικείμενα (επιμονή να διδαχτεί η γραμματική και το συντακτικό). Συνεπώς οι επιμορφωτές έπρεπε ναδιαπραγματευτούν το νόημα της ένταξης του υπολογιστή στην τάξη μαζί με τις απόψεις των επιμορφούμενων για τη διδασκαλία της γλώσσας, γενικότερα. Απαιτούνταν επίσης να διαπραγματεύονται αρκετά οτιδήποτε ξέφευγε από τα ισχύοντα στην εκπαίδευση, όπως το φύλλο εργασίας που πρότειναν να χρησιμοποιηθεί[7].
Oι φιλόλογοι είναι λίγο κλασικοί, δηλαδή ήθελαν να ακούσουν γραμματική και συντακτικό, μέσα σε εισαγωγικά αυτό. Κι όταν τους έλεγα ότι, μα εγώ ούτε στο παραδοσιακό μάθημα θα επιμείνω, στη γραμματική και το συντακτικό, δεν είναι προτεραιότητά μου αυτό. Όχι ότι δεν θα κάνω γραμματική και συντακτικό, δεν είναι προτεραιότητά μου όμως. Κάπως αιφνιδιάζονταν και αιφνιδιαζόμουν κι εγώ από την πλευρά μου, γιατί δεν είχα απέναντι μου καθηγητές της παλαιάς σχολής, είχα συνομήλικους μου που μολονότι είχαν ανατραφεί σε αυτό το κλίμα της…, του φορμαλισμού και προφανώς μας είχε καταδυναστεύσει και μας είχε κάνει να αποκτήσουμε και μια αρνητική στάση, έστω κι αν γίναμε φιλόλογοι, δεν το είχαμε αποβάλει και συνεχίζαμε δηλαδή την παλιά ιστορία των δικών μας δασκάλων, γραμματική-συντακτικό. Μα έχουμε ξεφύγει απ' αυτό πλέον το επίπεδο, έχουμε πάει στις ερμηνείες πια, στις ερμηνείες κειμένων και ήθελαν υποστήριξη και σ΄ αυτό το δύσκολο κομμάτι και λύση από τον υπολογιστή. Τους είπα λοιπόν ότι ακόμα κι αν μου έδινε λύση, που δεν έδινε, έδινε πολύ παραδοσιακές λύσεις ο υπολογιστής σε αυτά τα ζητήματα, πώς στον κόρακα διαφορετικά θα μπορούσε να γίνει; Ε, κάπως αιφνιδιάζονταν, "μα άμα δεν μπορώ να κάνω αποτελεσματικά γραμματική-συντακτικό, τι στον κόρακα θα κάνω;"
Τους φαινόταν πολύ παράξενο. Ε, προσπαθούσαν να σκεφτούν πώς μπορεί να γίνει. Ε, αυτό που σκέφτονταν ήταν συνήθως πολύ συντηρητικά πράγματα. Σ' αυτό είχε κάνει πολύ κακό η τηλεόραση και τα διάφορα cd-romκαι αυτά που μοιράζουν οι εφημερίδες και όλα. Δηλαδή, ξέρεις, θα βάλω το τάδε πράγμα και θα…
Δηλαδή, οι φιλόλογοι στην ηλικία τη δική μου ή λίγο παραπάνω πολύ δύσκολα θα πειστούν ότι μέσω των τεχνολογιών μπορούν ν' αλλάξουν κάποια πράγματα. Θεωρούν ή θέλουν να πιστεύουν ότι ο παραδοσιακός τρόπος διδασκαλίας μπορεί να πετύχει περισσότερα.
Κοίταξε, το μεγάλο μου πρόβλημα και σήμερα ακόμα που το κάνω -γιατί ανεξάρτητα αν δεν λειτουργεί το πρόγραμμα, συνεχίζω να το κάνω αυτό το πράγμα- είναι ότι όταν λες ότι η σύνδεση των φιλολογικών μαθημάτων με νέες τεχνολογίες ή η ένταξη τέλος πάντων, αυτό που καταλαβαίνουν είναι ένα λογισμικό που θα σου λέει "ναι-όχι", "σωστό-λάθος" κλπ. Νομίζω ότι μέχρι εκεί μπορούν να καταλάβουν μέσα από μία απλή κουβέντα. Για να καταλάβουν κάτι παραπάνω απ' αυτό χρειάζεται επιμόρφωση, και μάλιστα και μακρόχρονα.
Ναι, ναι και υπήρχαν θέματα του πώς θα χωρίσουμε τις ομάδες του, γιατί δεν υπήρχε χρόνος για να γίνει διεξοδική ανάλυση αυτού του θέματος ας πούμε. Ε, για το…, καλά τα φύλλα εργασίας που δύο άνθρωποι δε/ δεν ήξεραν τι θα πει φύλλο εργασίας, δε καταλάβαιναν. Δηλαδή ακόμη οι ίδιοι καθηγητές μερικές φορές, στην αρχή βέβαια, εντάξει οι άνθρωποι γρήγορα κατάλαβαν, αλλά στην αρχή, με ρωτούσαν και έλεγα μα είναι γραμμένο διάβασε το ή, και έπρεπε να τους πω και λέγαν, μα γιατί να είναι γραμμένο, αφού είσαι εδώ μπροστά και γιατί δεν μου το λες, το οποίο είναι μια πολύ λογική ερώτηση. Συνήθως έφερνα λοιπόν το παράδειγμα ότι πες ότι είσαι σε έναν αρχαιολογικό χώρο, σε ένα μουσείο και θες να στείλεις κάποια παιδιά εδώ κάποια εκεί και κάποια εκεί, θα μου πεις ότι και αυτό είναι unreal, γιατί δεν γίνεται, παν όλοι μαζί, αλλά τελοσπάντων. Λοιπόν, τους δίνεις ένα φύλλο εργασίας ακριβώς επειδή δε μπορείς να τριχοτομηθείς και να είσαι και παντού και επειδή υπάρχουν διάφορες ομάδες καλό είναι, δεν μπορείς συγχρόνως, η κάθε ομάδα έχει το ρυθμό της κτλ., δηλαδή έπρεπε πάντοτε να φωτίζονται τα πράγματα προς τα πίσω για να…
7 Βλ. τελευταίο απόσπασμα, σ. 32.
