ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Ανθολογίες
Ανθολόγηση νεοελληνικής λογοτεχνίας (19ος-20ός αι.)
Παλαμάς, Κωστής
«Στα βάθη της ψυχής μου»
ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥΣτὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου, χαρίσματα θεϊκά, Δὲν τὰ φωτίζει ὁ ἥλιος ποῦ λάμπει γιὰ τὴ γῆ Στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου, ποῦ πάθη ταπεινὰ Καὶ βλέπω τὰ κρυμμένα, τ' ἀθώρητα θωρῶ, Στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου κ' ἐκεῖ ποῦ δὲ μπορεῖς Χεροπιαστὰ ξανοίγω τὰ πλάσματα τοῦ νοῦ Στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου τὰ μαῦρα − μὴ σκιαχτῇς! Καὶ χώρα ξαντικρύζω μ' ἀσύγκριτη ὠμορφιά, Στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου τὰ πλέον μυστικὰ Κι ὅλο μ' ἐκεῖνα βλέπω μιὰ λύρα μαγική… Στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου, ποῦ πάθη ταπεινὰ Καὶ βλέπω ἀγάλια ἀγάλια μπροστά μου νὰ περᾷ Στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου δυὸ μάτια μυστικὰ Διαβάζω 'ς τὸ βιβλίο τῆς φύσεως τὸ τρανὸ Στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου, 'ς τὰ βάθη τὰ ἱερά, Τὰ περασμένα ἐμπρός μου διαβαίνουνε ξανά, Στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου τ' ἀμόλυντα γλυκὰ Καὶ δείχνεται τὸ μέλλον ἀκόμα τὸ κρυφτὸ Ἐκεῖ ποῦ ἡ σκύλα ἡ Ἔγνοια δὲν πάει, δὲν ἀλυχτᾷ, Μιὰ μέρα τ' ἄλλα μάτια, ποῦ εἶνε ἀπὸ γῆ πλαστά, Στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου ποῦ πάθη κοσμικὰ Αὐτὰ δὲ θὰ κλεισθοῦνε ποτέ, δὲ θὰ χαθοῦν, Τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου, τὰ μάτια τὰ θεϊκά, Ψηλότερ' ἀπ' τ' ἀστέρια, 'ς τὸν ἕβδομο οὐρανό, |
Κ. Παλαμάς, Τα μάτια της ψυχής μου, Αθήνα, Εστία , 1892, σ.σ. 17−19