Ένα εγχείρημα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας για την υποστήριξη της ελληνικής γλώσσας στη διαχρονία της: αρχαία ελληνική, μεσαιωνική ελληνική, νέα ελληνική αλλά και στη συγχρονική της διάσταση.
Οι σοφιστές Ευθύδημος και Διονυσόδωρος, μολονότι κλήθηκαν να απαντήσουν στο ερώτημα αν η πολιτική τέχνη μπορεί να κάνει όλους τους ανθρώπους ικανούς και αγαθούς, περιορίστηκαν σε σοφίσματα, προκαλώντας θυμηδία στο ακροατήριό τους. Ο Σωκράτης, που σε αυτόν τον διάλογο διηγείται στον Κρίτωνα όσα είχε συζητήσει την προηγούμενη ημέρα με τους δύο σοφιστές, τον νεαρό Κλεινία και τον φίλο του Κτήσιππο, κλείνει στο σημείο αυτό την αφήγηση εκείνης της συζήτησης και προχωρά στα συμπεράσματά του:
© 2006 - 2008 Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας | Δικαίωμα Πνευματικής Ιδιοκτησίας | Όροι Χρήσης |