Να πληκτρολογήσεις στα κενά τους ισοδύναμους τύπους των παρακάτω λέξεων, όπως στο παράδειγμα:

μοι (ΠΛ Απολ 30c.2) ἐμοὶ

Να συμπληρώσεις (πληκτρολογώντας τους) τους υπόλοιπους τύπους στη γραμματική ακολουθία των λέξεων, όπως στο παρακάτω παράδειγμα.

ἀγαθῷ
ἀμείνονι (ΠΛ Απολ 30d.1) ἀρίστῳ

Nα επιλέξεις την έγκλιση κάθε ρήματος που δίνεται στη στήλη Α του παρακάτω πίνακα.
Σημειώνεται ότι είναι απαραίτητο να ανατρέξεις στα σχετικά χωρία, καθώς στη στήλη Α σημειώνονται μόνο οι ρηματικοί τύποι και όχι τα συνοδευτικά μόρια ή οι σύνδεσμοι.

Nα επιλέξεις αν η έγκλιση κάθε ρήματος της άσκησης 3 είναι κρίσεως ή επιθυμίας, όπως στο παράδειγμα.

Με βάση όσα γνωρίζεις για τη λειτουργία και τη σημασία της δυνητικής ευκτικής, η πληθώρα ρηματικών τύπων σε δυνητική ευκτική στο παραπάνω απόσπασμα δικαιολογείται, επειδή (να επιλέξεις από τα παρακάτω):

ἀποκτείνειε μεντἂν ἴσως ἢ ἐξελάσειεν ἢ ἀτιμώσειεν (ΠΛ Απολ 30d.1-2): από την ημιπερίοδο που ακολουθεί να διαγράψεις τις λέξεις μεντἂν ἴσως. Να επιλέξεις από τις παρακάτω τη μετάφραση της ημιπεριόδου στη νέα της μορφή.

Στο παρακάτω απόσπασμα να επιλέξεις την ορθή κάθε φορά έγκλιση ή άρνηση και να την πληκτρολογήσεις στο αντίστοιχο κενό, όπως στο παράδειγμα:

(0) Μὴ (Οὐ/Μὴ) θορυβεῖτε͵ ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι͵ ἀλλ΄ ἐμμείνατέ μοι οἷς ἐδεήθην ὑμῶν͵ (1) _____ (οὐ/μὴ) θορυβεῖν ἐφ΄ οἷς ἂν (2) _____ (λέγω/λέγοιμι) ἀλλ΄ ἀκούειν· καὶ γάρ͵ ὡς ἐγὼ οἶμαι͵ ὀνήσεσθε ἀκούοντες. μέλλω γὰρ οὖν ἄττα ὑμῖν ἐρεῖν καὶ ἄλλα ἐφ΄ οἷς ἴσως βοήσεσθε· ἀλλὰ (3) _____ (οὐδαμῶς/μηδαμῶς) ποιεῖτε τοῦτο. εὖ γὰρ ἴστε͵ ἐάν με (4) _____ (ἀποκτείνετε/ἀποκτείνητε/ἀποκτείνοιτε) τοιοῦτον ὄντα οἷον ἐγὼ λέγω͵ οὐκ ἐμὲ μείζω βλάψετε ἢ ὑμᾶς αὐτούς· ἐμὲ μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν (5) _____ (βλάψει/βλάψῃ/βλάψειεν) (6) _____ (οὔτε/μήτε) Μέλητος (7) _____ (οὔτε/μήτε) Ἄνυτος -(8) _____ (οὐδὲ/μηδὲ) γὰρ ἂν δύναιτο- (9) _____ (οὐ/μὴ) γὰρ οἴομαι θεμιτὸν εἶναι ἀμείνονι ἀνδρὶ ὑπὸ χείρονος βλάπτεσθαι. ἀποκτείνειε μεντἂν ἴσως ἢ (10) _____ (ἐξελάσει/ἐξελάσῃ/ἐξελάσειεν) ἢ (11) _____ (ἀτιμώσει/ἀτιμώσῃ/ἀτιμώσειεν)· ἀλλὰ ταῦτα οὗτος μὲν ἴσως οἴεται καὶ ἄλλος τίς που μεγάλα κακά͵ ἐγὼ δ΄ (12) _____ (οὐκ/μὴ) οἴομαι͵ ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ποιεῖν ἃ οὑτοσὶ νῦν ποιεῖ͵ ἄνδρα ἀδίκως ἐπιχειρεῖν ἀποκτεινύναι.

ἐμμείνατέ μοι οἷς ἐδεήθην ὑμῶν͵ μὴ θορυβεῖν ἐφ΄ οἷς ἂν λέγω ἀλλ΄ ἀκούειν
Τι ζήτησε από τους δικαστές ο Σωκράτης; Nα τον φανταστείς ότι απευθύνεται σ΄ αυτούς σε ευθύ λόγο και να επιλέξεις μια από τις παρακάτω περιόδους:

Να εντοπίσεις στο κείμενο και να πληκτρολογήσεις στα κενά τις λέξεις που σας ζητούνται στο α΄ ενικό οριστικής ενεστώτα (Σε παρένθεση σου δίνεται ο αριθμός των γραμμάτων κάθε λέξης):

Να μεταφέρεις με αντιγραφή-επικόλληση στα πλαίσια που ακολουθούν τα χωρία από τα "Απομνημονεύματα" του Ξενοφώντα που επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του Σωκράτη στο εξεταζόμενο απόσπασμα (ΠΛ Απολ 30c-31c).

ΞΕΝ Απομν 1.1.1
[1.1.1] Πολλάκις ἐθαύμασα τίσι ποτὲ λόγοις Ἀθηναίους ἔπεισαν
οἱ γραψάμενοι Σωκράτην ὡς ἄξιος εἴη θανάτου τῇ πόλει. ἡ
μὲν γὰρ γραφὴ κατ' αὐτοῦ τοιάδε τις ἦν· ἀδικεῖ Σωκράτης
οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει θεοὺς οὐ νομίζων, ἕτερα δὲ καινὰ
δαιμόνια εἰσφέρων· ἀδικεῖ δὲ καὶ τοὺς νέους διαφθείρων.

ΞΕΝ Απομν 1.6.1 - 1.6.3
[1.6.1] Ἄξιον δ' αὐτοῦ καὶ ἃ πρὸς Ἀντιφῶντα τὸν σοφιστὴν
διελέχθη μὴ παραλιπεῖν. ὁ γὰρ Ἀντιφῶν ποτε βουλόμενος
τοὺς συνουσιαστὰς αὐτοῦ παρελέσθαι προσελθὼν τῷ Σω-
κράτει παρόντων αὐτῶν ἔλεξε τάδε· [1.6.2] Ὦ Σώκρατες, ἐγὼ μὲν
ᾤμην τοὺς φιλοσοφοῦντας εὐδαιμονεστέρους χρῆναι γίγνε-
σθαι· σὺ δέ μοι δοκεῖς τἀναντία τῆς φιλοσοφίας ἀπολελαυ-
κέναι. ζῇς γοῦν οὕτως ὡς οὐδ' ἂν εἷς δοῦλος ὑπὸ δεσπότῃ
διαιτώμενος μείνειε· σῖτά τε σιτῇ καὶ ποτὰ πίνεις τὰ φαυ-
λότατα, καὶ ἱμάτιον ἠμφίεσαι οὐ μόνον φαῦλον, ἀλλὰ τὸ
αὐτὸ θέρους τε καὶ χειμῶνος, ἀνυπόδητός τε καὶ ἀχίτων
διατελεῖς. [1.6.3] καὶ μὴν χρήματά γε οὐ λαμβάνεις, ἃ καὶ κτω-
μένους εὐφραίνει καὶ κεκτημένους ἐλευθεριώτερόν τε καὶ
ἥδιον ποιεῖ ζῆν. εἰ οὖν ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων ἔργων οἱ
διδάσκαλοι τοὺς μαθητὰς μιμητὰς ἑαυτῶν ἀποδεικνύουσιν,
οὕτω καὶ σὺ τοὺς συνόντας διαθήσεις, νόμιζε κακοδαιμονίας
διδάσκαλος εἶναι.

ΞΕΝ Απομν 4.8.2 - 4.8.4
[4.8.2] ὁμολογεῖται γὰρ οὐδένα πω τῶν μνη-
μονευομένων ἀνθρώπων κάλλιον θάνατον ἐνεγκεῖν. ἀνάγκη
μὲν γὰρ ἐγένετο αὐτῷ μετὰ τὴν κρίσιν τριάκοντα ἡμέρας
βιῶναι διὰ τὸ Δήλια μὲν ἐκείνου τοῦ μηνὸς εἶναι, τὸν δὲ
νόμον μηδένα ἐᾶν δημοσίᾳ ἀποθνῄσκειν ἕως ἂν ἡ θεωρία ἐκ
Δήλου ἐπανέλθῃ, καὶ τὸν χρόνον τοῦτον ἅπασι τοῖς συνή-
θεσι φανερὸς ἐγένετο οὐδὲν ἀλλοιότερον διαβιοὺς ἢ τὸν
ἔμπροσθεν χρόνον· καίτοι τὸν ἔμπροσθέν γε πάντων ἀνθρώ-
πων μάλιστα ἐθαυμάζετο ἐπὶ τῷ εὐθύμως τε καὶ εὐκόλως
ζῆν. [4.8.3] καὶ πῶς ἄν τις κάλλιον ἢ οὕτως ἀποθάνοι; ἢ ποῖος
ἂν εἴη θάνατος καλλίων ἢ ὃν κάλλιστά τις ἀποθάνοι; ποῖος
δ' ἂν γένοιτο θάνατος εὐδαιμονέστερος τοῦ καλλίστου; ἢ
ποῖος θεοφιλέστερος τοῦ εὐδαιμονεστάτου; [4.8.4] λέξω δὲ καὶ ἃ
Ἑρμογένους τοῦ Ἱππονίκου ἤκουσα περὶ αὐτοῦ. ἔφη γάρ,
ἤδη Μελήτου γεγραμμένου αὐτὸν τὴν γραφήν, αὐτὸς ἀκούων
αὐτοῦ πάντα μᾶλλον ἢ περὶ τῆς δίκης διαλεγομένου λέγειν
αὐτῷ ὡς χρὴ σκοπεῖν ὅ τι ἀπολογήσεται. τὸν δὲ τὸ μὲν
πρῶτον εἰπεῖν· Οὐ γὰρ δοκῶ σοι τοῦτο μελετῶν διαβεβιω-
κέναι; ἐπεὶ δὲ αὐτὸν ἤρετο ὅπως, εἰπεῖν αὐτὸν ὅτι οὐδὲν
ἄλλο ποιῶν διαγεγένηται ἢ διασκοπῶν μὲν τά τε δίκαια καὶ
τὰ ἄδικα, πράττων δὲ τὰ δίκαια καὶ τῶν ἀδίκων ἀπεχόμενος,
ἥνπερ νομίζοι καλλίστην μελέτην ἀπολογίας εἶναι.

ΞΕΝ Απομν 4.8.11
[4.8.11] τῶν δὲ Σωκράτην γιγνωσκόντων, οἷος ἦν, οἱ ἀρετῆς ἐφιέμενοι
πάντες ἔτι καὶ νῦν διατελοῦσι πάντων μάλιστα ποθοῦντες
ἐκεῖνον, ὡς ὠφελιμώτατον ὄντα πρὸς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν.
ἐμοὶ μὲν δή, τοιοῦτος ὢν οἷον ἐγὼ διήγημαι, εὐσεβὴς μὲν
οὕτως ὥστε μηδὲν ἄνευ τῆς τῶν θεῶν γνώμης ποιεῖν, δίκαιος
δὲ ὥστε βλάπτειν μὲν μηδὲ μικρὸν μηδένα, ὠφελεῖν δὲ τὰ
μέγιστα τοὺς χρωμένους αὐτῷ, ἐγκρατὴς δὲ ὥστε μηδέποτε
προαιρεῖσθαι τὸ ἥδιον ἀντὶ τοῦ βελτίονος, φρόνιμος δὲ ὥστε
μὴ διαμαρτάνειν κρίνων τὰ βελτίω καὶ τὰ χείρω μηδὲ ἄλλου
προσδεῖσθαι, ἀλλ' αὐτάρκης εἶναι πρὸς τὴν τούτων γνῶσιν,
ἱκανὸς δὲ καὶ λόγῳ εἰπεῖν τε καὶ διορίσασθαι τὰ τοιαῦτα,
ἱκανὸς δὲ καὶ ἄλλως δοκιμάσαι τε καὶ ἁμαρτάνοντα ἐλέγξαι
καὶ προτρέψασθαι ἐπ' ἀρετὴν καὶ καλοκἀγαθίαν, ἐδόκει τοι-
οῦτος εἶναι οἷος ἂν εἴη ἄριστός τε ἀνὴρ καὶ εὐδαιμονέστατος.
εἰ δέ τῳ μὴ ἀρέσκει ταῦτα, παραβάλλων τὸ ἄλλων ἦθος
πρὸς ταῦτα οὕτω κρινέτω.

Συγκεκριμένα:

Να εντοπίσεις την πρόταση που δείχνει ότι ο Σωκράτης ήταν πράγματι η "αλογόμυγα" της Αθήνας ("ὃς ὑμᾶς ἐγείρων καὶ πείθων καὶ ὀνειδίζων ἕνα ἕκαστον οὐδὲν παύομαι τὴν ἡμέραν ὅλην πανταχοῦ προσκαθίζων." (ΠΛ Απολ 30e.7-31a.1).

Να εντοπίσεις την περίοδο που επιβεβαιώνει ότι μέριμνα του Σωκράτη ήταν να πείθει τους συμπολίτες του να επιδιώκουν την αρετή ("ἰδίᾳ ἑκάστῳ προσιόντα ὥσπερ πατέρα ἢ ἀδελφὸν πρεσβύτερον πείθοντα ἐπιμελεῖσθαι ἀρετῆς." (ΠΛ Απολ 31b.4-5).

"ἀποκτείνειε μεντἂν ἴσως ἢ ἐξελάσειεν ἢ ἀτιμώσειεν· ἀλλὰ ταῦτα οὗτος μὲν ἴσως οἴεται καὶ ἄλλος τίς που μεγάλα κακά, ἐγὼ δ' οὐκ οἴομαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ποιεῖν ἃ οὑτοσὶ νῦν ποιεῖ, ἄνδρα ἀδίκως ἐπιχειρεῖν ἀποκτεινύναι." (ΠΛ Απολ 30d.1-5):
Ποιο από τα αποσπάσματα της άσκησης 10 επιβεβαιώνει ότι όσα ισχυρίστηκε στο συγκεκριμένο χωρίο ο Σωκράτης δεν ήταν υπερβολές ή λεονταρισμοί της στιγμής; Να μεταφέρεις με αντιγραφή - επικόλληση στο παρακάτω κενό τη σχετική παραπομπή.

"τοιοῦτον ὄντα οἷον ἐγὼ λέγω" (ΠΛ Απολ 30c.7): να ανατρέξεις στο ΞΕΝ Απομν 4.8.11, να εντοπίσεις τα επίθετα που συνοδεύονται από τις συμπερασματικές απαρεμφατικές προτάσεις και να τα μεταφέρεις με αντιγραφή-επικόλληση στα παρακάτω κενά. Τα επίθετα αυτά θα σε βοηθήσουν να προσδιορίσεις "οἷος Σωκράτης ἦν".