Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <>

Κείμενο 6: H ΣΥΜΒΑΣΗ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

H ΣΥΜΒΑΣΗ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

[ΠΡΟΟΙΜΙΟ]

Τα Κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και τα άλλα Κράτη που υπέγραψαν τη Σύμβαση-πλαίσιο,

• θεωρώντας ότι ο σκοπός του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι να πραγματοποιήσει μια πιο στενή προσέγγιση των μελών του, ώστε να προστατεύσει και να προάγει τα ιδεώδη και τις αρχές που αποτελούν την κοινή τους κληρονομιά,
• θεωρώντας ότι ένα από τα μέσα για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός είναι η προστασία και η ανάπτυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών,
• ευχόμενα να δοθεί συνέχεια στη Διακήρυξη των αρχηγών Κρατών και κυβερνήσεων των Κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης που υιοθετήθηκε στη Βιέννη στις 9 Οκτωβρίου 1993,
• αποφασισμένα να προστατεύσουν την ύπαρξη των εθνικών μειονοτήτων που ζουν στην επικράτειά τους,
• θεωρώντας ότι οι ανακατατάξεις στην ευρωπαϊκή ιστορία έχουν καταδείξει ότι η προστασία των εθνικών μειονοτήτων αποτελεί κύριο παράγοντα σταθερότητας για την ασφάλεια της δημοκρατίας και της ειρήνης στην ευρωπαϊκή ήπειρο,
• θεωρώντας ότι κάθε πλουραλιστική και αληθινά δημοκρατική κοινωνία οφείλει όχι μόνο να σέβεται την εθνοτική, πολιτιστική, γλωσσική και θρησκευτική ταυτότητα κάθε προσώπου που ανήκει σε εθνική μειονότητα, αλλά επίσης να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες που θα επιτρέψουν να εκφράσει, να διατηρήσει και να αναπτύξει αυτή την ταυτότητα,
• θεωρώντας ότι η δημιουργία κλίματος ανεκτικότητας και διαλόγου είναι απαραίτητη, ώστε να επιτραπεί στην πολιτιστική πολυμορφία να αποτελέσει πηγή, όπως και παράγοντα όχι διαίρεσης, αλλά πλούτου κάθε κοινωνίας,
• θεωρώντας ότι η άνθιση μιας ανεκτικής και ευμαρούς Ευρώπης δεν εξαρτάται μόνο από τη συνεργασία μεταξύ των Κρατών, αλλά επίσης βασίζεται στη διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ των τοπικών και περιφερειακών αρχών με σεβασμό της εδαφικής σύνθεσης και ακεραιότητας κάθε Κράτους,
• λαμβάνοντας υπόψη τη Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την Προάσπιση των Θεμελιωδών Ελευθεριών, καθώς και τα Πρωτόκολλά της,
• λαμβάνοντας υπόψη τις δεσμεύσεις σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων που περιλαμβάνονται στις συνθήκες και τις διακηρύξεις των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και στα κείμενα της Διάσκεψης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, κυρίως της Κοπεγχάγης της 29ης Ιουνίου 1990,
• αποφασισμένα να προσδιορίσουν τις αρχές που αρμόζει να σεβαστούν και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτές για να εξασφαλίσουν, στο εσωτερικό των Κρατών μελών και των άλλων Κρατών που θα γίνουν μέρη του παρόντος νομικού κειμένου, την αποτελεσματική προστασία των εθνικών μειονοτήτων και των δικαιωμάτων και ελευθεριών των προσώπων που ανήκουν σε αυτές, με σεβασμό της υπεροχής του δικαίου, της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής κυριαρχίας,
• έχοντας αποφασίσει να εφαρμόσουν τις αρχές που διατυπώνονται από την παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο μέσα από την εθνική νομοθεσία και την κατάλληλη κυβερνητική πολιτική, συμφωνούν στα ακόλουθα:

ΜΕΡΟΣ Ι

Άρθρο 1

Η προστασία των εθνικών μειονοτήτων και των δικαιωμάτων και ελευθεριών των προσώπων που ανήκουν στις μειονότητες αυτές αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διεθνούς προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και ως τέτοια συνιστά τομέα της διεθνούς συνεργασίας.

Άρθρο 2

Οι διατάξεις της παρούσας Σύμβασης-πλαισίου θα εφαρμοστούν με καλή πίστη, πνεύμα κατανόησης και ανεκτικότητας, καθώς και με σεβασμό της αρχής της καλής γειτονίας, των φιλικών σχέσεων και της συνεργασίας μεταξύ των Κρατών.

Άρθρο 3

1. Κάθε πρόσωπο που ανήκει σε μια εθνική μειονότητα έχει το δικαίωμα να επιλέγει ελεύθερα το να αντιμετωπίζεται ή όχι ως τέτοιο και κανένα μειονέκτημα δεν πρέπει να απορρέει από την επιλογή αυτή ή την άσκηση των συναφών δικαιωμάτων.
2. Τα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες μπορούν ατομικά καθώς και από κοινού να ασκούν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που απορρέουν από τις αρχές που διατυπώνονται από την παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο.

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

Άρθρο 4

1. Τα Μέρη δεσμεύονται να εγγυηθούν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε κάποια εθνική μειονότητα το δικαίωμα στην ισότητα απέναντι στον νόμο και την ισότιμη προστασία από τον νόμο. Από αυτή την άποψη, κάθε διάκριση που θεμελιώνεται στη συμμετοχή σε εθνική μειονότητα απαγορεύεται.
2. Τα Μέρη δεσμεύονται να υιοθετήσουν, εάν συντρέχει λόγος, κατάλληλα μέτρα ώστε να προαχθεί σε όλους τους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής, πλήρης και αποτελεσματική ισότητα μεταξύ των προσώπων που ανήκουν σε μια εθνική μειονότητα και εκείνων που ανήκουν στην πλειονότητα. Λαμβάνουν δεόντως υπόψη τους τις ιδιάζουσες κοινωνικές συνθήκες των προσώπων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες.
3. Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με την παρ. 2 δεν θεωρούνται πράξεις διάκρισης.

Άρθρο 5

1. Τα Μέρη δεσμεύονται να καλλιεργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να επιτρέψουν στα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες να διατηρήσουν και να αναπτύξουν τον πολιτισμό τους, καθώς και να διατηρήσουν τα θεμελιώδη στοιχεία της ταυτότητάς τους, όπως η θρησκεία, η γλώσσα, οι παραδόσεις και η πολιτιστική τους κληρονομιά.
2. Χωρίς να θίγονται τα μέτρα που έχουν ληφθεί στο πλαίσιο της γενικής τους πολιτικής για την κοινωνική ένταξη, τα Μέρη απέχουν από κάθε πολιτική ή πρακτική που έχει στόχο την αφομοίωση των προσώπων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες, ενάντια στη θέλησή τους και προστατεύουν τα πρόσωπα αυτά από κάθε πράξη που αποσκοπεί σε τέτοιου είδους αφομοίωση.

Άρθρο 6

1. Τα Μέρη θα επιληφθούν να προάγουν το πνεύμα ανεκτικότητας και διαπολιτιστικού διαλόγου, καθώς και να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για να ευνοήσουν τον αμοιβαίο σεβασμό και κατανόηση μεταξύ όλων των προσώπων που ζουν στο έδαφός τους, όποια και αν είναι η εθνοτική, πολιτιστική, γλωσσική ή θρησκευτική τους ταυτότητα, κυρίως στους τομείς της εκπαίδευσης, του πολιτισμού και των μέσων μαζικής επικοινωνίας.
2. Τα Μέρη δεσμεύονται να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να προστατεύσουν τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να πέσουν θύματα απειλής ή πράξεων διακρίσεων, εχθρότητας ή βίας εξαιτίας της εθνοτικής, πολιτιστικής, γλωσσικής ή θρησκευτικής τους ταυτότητας.

Άρθρο 7

Τα Μέρη θα επιληφθούν να εξασφαλίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα το σεβασμό του δικαιώματος στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης και στην ελευθερία του συναιτερισμού, στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας.

Άρθρο 8

Τα Mέρη δεσμεύονται να αναγνωρίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα το δικαίωμα να πρεσβεύει την θρησκεία ή την πίστη του, καθώς και το δικαίωμα να ιδρύει θρησκευτικά ιδρύματα, οργανώσεις ή συλλόγους.

Άρθρο 9

1. Τα Mέρη δεσμεύονται να αναγνωρίσουν ότι το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης κάθε προσώπου που ανήκει σε εθνική μειονότητα συμπεριλαμβάνει και την ελευθερία στη λήψη και τη διάδοση πληροφοριών ή ιδεών στη μειονοτική γλώσσα, πέρα από σύνορα και χωρίς την ανάμειξη των δημόσιων αρχών. Κατά την πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, τα Μέρη θα επιληφθούν, στο πλαίσιο του νομοθετικού τους συστήματος, ώστε τα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες να μην υπόκεινται σε διακρίσεις.
2. Η πρώτη παράγραφος δεν εμποδίζει τα Μέρη να υπάγουν τις επιχειρήσεις ραδιοφώνου, τηλεόρασης ή κινηματογράφου σε ένα καθεστώς ελέγχου, χωρίς διακρίσεις και βασισμένου σε αντικειμενικά κριτήρια.
3. Τα Μέρη δεν θα εμποδίσουν τη δημιουργία και τη χρήση μέσων γραπτής ενημέρωσης στα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες. Στο νομικό πλαίσιο που διέπει το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, θα επιληφθούν, στο μέτρο του δυνατού και λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις της πρώτης παραγράφου, για να αναγνωρίσουν στα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες τη δυνατότητα να δημιουργήσουν και να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους μέσα ενημέρωσης.
4. Στο πλαίσιο του νομοθετικού τους συστήματος, τα συμβαλλόμενα μέρη θα υιοθετήσουν τα κατάλληλα μέτρα για να διευκολύνουν την πρόσβαση των προσώπων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες στα μέσα ενημέρωσης, για να προάγουν την ανεκτικότητα και να επιτρέψουν την πολιτιστική πολυμορφία.

Άρθρο 10

1. Τα Μέρη δεσμεύονται να αναγνωρίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ελεύθερα και χωρίς εμπόδια τη μειονοτική του γλώσσα ιδιωτικά, όπως και δημόσια, προφορικά και γραπτά.
2. Στις γεωγραφικές περιοχές σημαντικής ή παραδοσιακής εγκατάστασης προσώπων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες, όταν αυτά τα πρόσωπα το ζητήσουν και αυτό ανταποκρίνεται σε μία πραγματική ανάγκη, τα Μέρη θα προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν, στο μέτρο του δυνατού, τις συνθήκες που θα επιτρέψουν τη χρήση της μειονοτικής γλώσσας στις σχέσεις των προσώπων αυτών με τις διοικητικές αρχές.
3. Τα Μέρη δεσμεύονται να εγγυηθούν το δικαίωμα κάθε προσώπου που ανήκει σε εθνική μειονότητα να πληροφορείται, στο συντομότερο διάστημα και σε μία γλώσσα που κατανοεί, τους λόγους της σύλληψής του, τη φύση της αιτίας της κατηγορίας που απαγγέλλεται εναντίον του, καθώς και να αμυνθεί στη γλώσσα αυτή, αν είναι δυνατό με τη δωρεάν βοήθεια ενός διερμηνέα.

Άρθρο 11

1. Τα Μέρη δεσμεύονται να αναγνωρίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ελεύθερα το επίθετό του (πατρώνυμο) και το βαφτιστικό όνομά του στη μειονοτική γλώσσα, καθώς και το δικαίωμα της επίσημης αναγνώρισής τους, με τον τρόπο που προβλέπεται από το νομικό τους σύστημα.
2. Τα Μέρη δεσμεύονται να αναγνωρίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε μία εθνική μειονότητα το δικαίωμα να παρουσιάζει στη μειονοτική του γλώσσα σήματα, επιγραφές και άλλες πληροφορίες ιδιωτικού χαρακτήρα που εκτίθενται σε δημόσια θέα.
3. Στις περιοχές που κατοικούνται παραδοσιακά από σημαντικό αριθμό προσώπων που ανήκουν σε εθνική μειονότητα, τα Μέρη, στο πλαίσιο του νομοθετικού τους συστήματος και των συμφωνιών με άλλα Κράτη, εάν υπάρχουν, θα προσπαθήσουν, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες, να υιοθετήσουν τη μειονοτική γλώσσα στις τοπικές παραδοσιακές ονομασίες, στα ονόματα των δρόμων και άλλων τοπογραφικών πινακίδων που απευθύνονται στο κοινό, όταν η ζήτηση είναι η απαιτούμενη.

Άρθρο 12

1. Τα Μέρη θα λάβουν, αν είναι απαραίτητο, μέτρα στον τομέα της εκπαίδευσης και της έρευνας για να προάγουν τη γνώση του πολιτισμού, της ιστορίας, της γλώσσας και της θρησκείας των εθνικών μειονοτήτων, καθώς και της πλειονότητας.
2. Στο πλαίσιο αυτό, τα Μέρη θα δημιουργήσουν τις δυνατότητες κατάρτισης των διδασκόντων και της πρόσβασης στα σχολικά εγχειρίδια, και θα διευκολύνουν τις επαφές μεταξύ των μαθητών και εκπαιδευτικών που ανήκουν σε διαφορετικές κοινότητες.
3. Τα Μέρη δεσμεύονται να προάγουν την ισότητα ευκαιριών όσον αφορά στην πρόσβαση στην παιδεία, σε όλα τα επίπεδα για τα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες.

Άρθρο 13

1. Στο πλαίσιο του συστήματος παιδείας, τα Μέρη αναγνωρίζουν στα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνική μειονότητα το δικαίωμα να ιδρύουν και να διαχειρίζονται δικά τους ιδιωτικά εκπαιδευτικά και μορφωτικά ιδρύματα.
2. Η άσκηση του δικαιώματος αυτού δεν επιφέρει καμία οικονομική υποχρέωση για τα Μέρη.

Άρθρο 14

1. Τα Μέρη δεσμεύονται να αναγνωρίσουν σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε μία εθνική μειονότητα το δικαίωμα να μαθαίνει τη μειονοτική του γλώσσα.
2. Στις γεωγραφικές περιοχές σημαντικής ή παραδοσιακής εγκατάστασης προσώπων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες, όταν υπάρχει αρκετή ζήτηση, τα Μέρη θα προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν, στο μέτρο του δυνατού, και στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού τους συστήματος, τη δυνατότητα των προσώπων που ανήκουν σε αυτές τις μειονότητες να μάθουν τη μειονοτική γλώσσα ή να τους παρέχεται παιδεία στη γλώσσα αυτή.
3. Η παράγραφος 2 του παρόντος άρθρου θα εφαρμοστεί χωρίς να θίγεται η εκμάθηση της επίσημης γλώσσας ή η διδασκαλία στη γλώσσα αυτή.

Άρθρο 15

Τα Μέρη δεσμεύονται να δημιουργήσουν τις απαραίτητες συνθήκες για την αποτελεσματική συμμετοχή των προσώπων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες στην πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική ζωή, καθώς και στα δημόσια θέματα, ιδιαίτερα σε αυτά που τις αφορούν.

Άρθρο 16

Τα Μέρη απέχουν από τη λήψη μέτρων, τα οποία, μεταβάλλοντας τις πληθυσμιακές αναλογίες σε μία γεωγραφική περιοχή που κατοικούν πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες, αποσκοπούν στην παραβίαση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που απορρέουν από τις αρχές που διατυπώνονται στην παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο.

Άρθρο 17

1. Τα Μέρη δεσμεύονται να μην εμποδίσουν το δικαίωμα των προσώπων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες να συνάψουν και να διατηρήσουν, ελεύθερα και ειρηνικά, σχέσεις πέρα από τα σύνορα με πρόσωπα που βρίσκονται τακτικά σε άλλα Κράτη, ιδιαίτερα με εκείνα που έχουν κοινή εθνοτική, πολιτιστική, γλωσσική ή θρησκευτική ταυτότητα, ή πολιτιστική κληρονομιά.
2. Τα Μέρη δεσμεύονται να μην εμποδίσουν το δικαίωμα των προσώπων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες να συμμετέχουν σε εργασίες μη κυβερνητικών οργανώσεων, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Άρθρο 18

1. Τα Μέρη θα προσπαθήσουν να συνομολογήσουν, εάν είναι απαραίτητο, διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες με άλλα Κράτη, κυρίως με γειτονικά, για να εξασφαλίσουν την προστασία των προσώπων που ανήκουν στις εν λόγω εθνικές μειονότητες.
2. Όπου συντρέχει περίπτωση, τα Μέρη θα λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την ενθάρρυνση της διασυνοριακής συνεργασίας.

Άρθρο 19

Τα Μέρη δεσμεύονται να σεβαστούν και να εφαρμόσουν τις αρχές που διατυπώνονται στην παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο και να θέσουν, αν είναι απαραίτητο, τους περιορισμούς ή τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται μόνο από τα διεθνή νομικά κείμενα, κυρίως τη Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την Προάσπιση των Θεμελιωδών Ελευθεριών και των Πρωτοκόλλων της, στο μέτρο που αντιστοιχούν στα δικαιώματα και στις ελευθερίες που απορρέουν από τις ενλόγω αρχές.

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

Άρθρο 20

Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων και ελευθεριών που απορρέουν από τις αρχές που διατυπώνονται από την παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο, τα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες σέβονται την εθνική νομοθεσία και τα δικαιώματα των τρίτων, ιδιαίτερα εκείνων των προσώπων που ανήκουν στην πλειονότητα ή σε άλλες εθνικές μειονότητες.

Άρθρο 21

Καμία από τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης-πλαισίου δεν θα ερμηνευτεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποδίδει στο άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδοθεί σε δραστηριότητες ή να διαπράξει ενέργειες αντίθετες στις θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου, κυρίως στην κυριαρχική ισότητα, στην εδαφική ακεραιότητα και στην πολιτική ανεξαρτησία των Κρατών.

Άρθρο 22

Καμία από τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης-πλαισίου δεν θα ερμηνευτεί ότι περιορίζει ή ότι παραβιάζει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις θεμελιώδεις ελευθερίες που θα μπορούσαν να αναγνωριστούν σύμφωνα με τους νόμους κάθε Μέρους ή κάθε άλλης σύμβασης από την οποία δεσμεύεται το Μέρος αυτό.

Άρθρο 23

Τα δικαιώματα και οι ελευθερίες οι οποίες απορρέουν από τις αρχές που διατυπώνονται στην παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο, καθ' όσον υπάρχουν οι αντιστοιχές τους στη Σύμβαση Προάσπισης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, θα ερμηνεύονται σύμφωνα με τις τελευταίες.

ΜΕΡΟΣ ΙV

Άρθρο 24

1. Η Επιτροπή Υπουργών είναι επιφορτισμένη να επιβλέπει την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης-πλαισίου από τα συμβαλλόμενα Μέρη.
2. Τα Μέρη που δεν είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης θα συμμετέχουν στο μηχανισμό προστασίας της εφαρμογής σύμφωνα με τον τρόπο που θα προσδιοριστεί.

Άρθρο 25

1. Σε προθεσμία ενός έτους από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Σύμβασης-πλαισίου για κάθε Συμβαλλόμενο μέρος, το τελευταίο μεταβιβάζει στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης πλήρεις πληροφορίες για τα νομοθετικά και άλλα μέτρα που έχει λάβει για να εφαρμόσει τις αρχές που διατυπώνονται στην παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο.
2. Αργότερα, κάθε Συμβαλλόμενο μέρος μεταβιβάζει στο Γενικό Γραμματέα, σε τακτά διαστήματα και κάθε φορά που η Επιτροπή Υπουργών το ζητά, κάθε πληροφορία σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης-πλαισίου.
3. Ο Γενικός Γραμματέας μεταβιβάζει στην Επιτροπή Υπουργών κάθε κοινοποιούμενη πληροφορία σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 26

1. Κατά την αξιολόγηση της προσφορότητας των μέτρων που λήφθηκαν από ένα Μέρος για την εφαρμογή των αρχών που διατυπώνονται στην παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο, η Επιτροπή Υπουργών επιβοηθείται από συμβουλευτική επιτροπή, της οποίας τα μέλη είναι κατά κοινή ομολογία ειδικευμένα στον τομέα της προστασίας των εθνικών μειονοτήτων.
2. Η σύνθεση της συμβουλευτικής επιτροπής, καθώς και ο τρόπος λειτουργίας της, καθορίζονται από την Επιτροπή Υπουργών σε διάστημα ενός έτους από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Σύμβασης-πλαισίου.

ΜΕΡΟΣ V

Άρθρο 27

Η παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο είναι ανοιχτή σε υπογραφή για τα Κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Μέχρι την ημερομηνία της θέσης της σε ισχύ, είναι επίσης ανοιχτή σε υπογραφή για κάθε άλλο προσκεκλημένο Κράτος, από την Επιτροπή Υπουργών, για να την υπογράψει. Θα είναι υποκείμενη σε επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση. Τα κείμενα της επικύρωσης, της αποδοχής ή της έγκρισης κατατίθενται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Άρθρο 28

1. Η παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί την εκπνοή περιόδου τριών μηνών ύστερα από την ημερομηνία κατάθεσης του κειμένου επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης.
2. Για κάθε Κράτος μέλος που θα εκφράσει αργότερα τη συγκατάθεσή του να δεσμευτεί από τη Σύμβαση-πλαίσιο, αυτή θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί την εκπνοή περιόδου τριών μηνών από την ημερομηνία κατάθεσης του κειμένου επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης.

Άρθρο 29

1. Ύστερα από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Σύμβασης-πλαισίου και τη γνωμοδότηση των συμβαλλομένων Κρατών, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης θα μπορεί να καλέσει σε προσχώρηση στην παρούσα σύμβαση-πλαίσιο με λήψη απόφασης με την πλειοψηφία που προβλέπει το άρθρο 20.d. του Καταστατικού του Συμβουλίου της Ευρώπης, κάθε Κράτος μη μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο προσκεκλημένο να την υπογράψει σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27 δεν θα το έχει ακόμη πράξει, όπως και κάθε άλλο Κράτος μη μέλος.
2. Για κάθε Κράτος που έχει προσχωρήσει, η Σύμβαση-πλαίσιο θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη μέρα του μήνα που ακολουθεί την εκπνοή περιόδου τριών μηνών από την ημερομηνία κατάθεσης του κειμένου προσχώρησης στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Άρθρο 30

1. Κάθε Κράτος μπορεί κατά την υπογραφή ή την κατάθεση του κειμένου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, να υποδείξει το έδαφος ή τα εδάφη των οποίων εγγυάται τις διεθνείς σχέσεις και στα οποία θα εφαρμόσει την παρούσα σύμβαση-πλαίσιο.
2. Κάθε Κράτος μπορεί στη συνέχεια, σε κάθε στιγμή με μία δήλωση που θα απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, να επεκτείνει την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης-Πλαισίου σε κάθε άλλο έδαφος που υποδεικνύεται στη δήλωση. Η Σύμβαση-πλαίσιο θα τεθεί σε ισχύ για το έδαφος αυτό την πρώτη μέρα του μήνα που ακολουθεί την εκπνοή περιόδου τριών μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της δήλωσης από τον Γενικό Γραμματέα.
3. Κάθε δήλωση που γίνεται σύμφωνα με τις δύο προηγούμενες παραγράφους μπορεί να νακληθεί για το έδαφος που υποδεικνύεται στο Γενικό Γραμματέα. Η ανάκληση θα έχει ισχύ από την πρώτη μέρα που που ακολουθεί την εκπνοή περιόδου τριών μηνών ύστερα από την ημερομηνία παραλαβής της κοινοποίησης από τον Γενικό Γραμματέα.

Άρθρο 31

1. Κάθε Μέρος μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να καταγγείλει την παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο αποστέλλοντας μία κοινοποίηση στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
2. Η καταγγελία θα έχει ισχύ την πρώτη μέρα που ακολουθεί την εκπνοή περιόδου έξι μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της κοινοποίησης από το Γενικό Γραμματέα.

Άρθρο 32

Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης θα κοινοποιήσει στα Κράτη μέλη του Συμβουλίου, στα άλλα υπογράφοντα Κράτη και σε κάθε Κράτος που έχει προσχωρήσει στην παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο:

• α. κάθε υπογραφή,
• β. την κατάθεση κάθε κειμένου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης,
• γ. κάθε ημερομηνία θέσης σε ισχύ της παρούσας Σύμβασης-πλαισίου σύμφωνα με τα άρθρα 28, 29 και 30,
• δ. κάθε άλλη πράξη, κοινοποίηση ή ανακοίνωση που σχετίζεται με την παρούσα Σύμβαση-πλαίσιο.