Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <^>

5.1. Φάσεις της επιμόρφωσης

Σε αντίθεση με τον τρόπο επιλογής των επιμορφωτών, όπου έπρεπε να υπάρχουν κάποιες βασικές γνώσεις χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών, τα τμήματα των εκπαιδευτικών που θα επιμορφώνονταν χαρακτηρίζονταν από ανομοιογένεια, κάτι που δυσκόλευε τρομερά το έργο των επιμορφωτών και καθιστούσε σε κάποιες περιπτώσεις αδύνατη την τήρηση εκείνης της δομής των μαθημάτων που είχε προταθεί στους επιμορφωτές κατά τη διάρκεια της επιμόρφωσής τους. Πρόκειται για ζήτημα που αναδεικνύεται και από την έρευνα των επιμορφούμενων εκπαιδευτικών και θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη σε οποιοδήποτε μελλοντικό σχεδιασμό.

Προκειμένου λοιπόν οι επιμορφωτές να ξεπεράσουν αυτές τις δυσκολίες, αναγκάζονταν να παραμερίζουν το πραγματικό αντικείμενο της επιμόρφωσης και άρχισαν να διδάσκουν βασικές δεξιότητες χειρισμού υπολογιστών. Στις περιπτώσεις εκείνες που τα τμήματα χαρακτηρίζονταν από ομοιογένεια και οι επιμορφούμενοι διέθεταν δεξιότητες χειρισμού, τότε τα μαθήματα διεξάγονταν κανονικά και οι επιμορφωτές μπορούσαν να περάσουν στην αξιοποίηση της τεχνολογίας στη διδακτική των μαθημάτων.

Εγώ προσωπικά ξεκίνησα από τα πολύ, πάρα πολύ βασικά, γιατί υπήρχανε και συνάδελφοι που δεν είχανε καμία προ-γνώση και νομίζω ότι δεν την ξεπέρασα ποτέ αυτή τη φάση.

Ξεκινήσαμε με κάποια τεχνική κατάρτιση στα πρώτα μαθήματα και μπορώ να πω ότι αυτό διήρκεσε αρκετά την πρώτη χρονιά, γιατί, όπως σου είπα, βρεθήκαμε μπροστά και σε συναδέλφους που δεν ήξεραν να ανοίγουν το μηχάνημα. Άρα, όχι μόνο έπρεπε να τους καταρτίσουμε αλλά έπρεπε να αφιερώσουμε αρκετό χρόνο πάνω σ' αυτό και διαθέσαμε τελικά περισσότερο χρόνο, αυτό φάνηκε, διαθέσαμε περισσότερο χρόνο στην τεχνική κατάρτιση και λιγότερο στην παιδαγωγική αξιοποίηση.

Στα τμήματα, κυρίως τη δεύτερη χρονιά, που οι εκπαιδευτικοί είχαν περάσει και από τα σεμινάρια της Κοινωνίας της Πληροφορίας μπορούσαμε να κάνουμε πολύ καλύτερο μάθημα και να ξεκολλήσουμε απλά από το χειρισμό του υπολογιστή.