ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Albert Debrunner
O Σχηματισμός των λέξεων στην Αρχαία Ελληνική
1. Το απλό -(ᾰ)νο-
§ 316. Το -νο- σχηματίζει μόνο ως απονεκρωμένο ρηματικό επίθετο ακόμη μια μικρή ομάδα: δεινός 'φοβερός' (Όμ.) από το δει- 'φοβάμαι' (ἔδεισα δέδοικα), σεμνός 'αξιοσέβαστος' (από τους Ομηρικούς Ύμνους και εξής) από το σέβεσθαι 'τιμώ' κτλ.· πρβ. λατ. dig - nus 'άξιος' από το dec - et.
-ᾰνός: εμφανίζεται σε αρκετά ουσιαστικά και επίθετα, χωρίς να μπορούμε να μιλήσουμε για έναν τύπο.
ἱκανός 'αρκετός' (κλασ.) από το ἱκ- 'φτάνω', πρβ. ομ. ἱκ ά̄ νειν,
δρέπανον και δρεπάνη 'δρεπάνι' (Όμ.) από το δρέπειν 'αποκόπτω',
ἕδρανον 'κάθισμα' (κλασ.) = ἕδρα.
Σχετικά με το -δανός δες § 387 .