Στην ενότητα αυτή η πόλη, η Αθήνα, δεν ορίζεται μόνο γεωγραφικά, το κλεινόν άστυ, το Λεκανοπέδιο Αττικής, αλλά και χρονικά· είναι η Αθήνα των τελευταίων 25 χρόνων, μια πόλη σε μετάβαση, της οποίας η πληθυσμιακή σύσταση έχει αλλάξει με την ένταξη των μεταναστών και των προσφύγων, η Αθήνα που έβαλε τα γιορτινά της εκεί γύρω στο 2004, για να τα βγάλει λίγα χρόνια αργότερα· η πόλη του κυκλοφοριακού χάους αλλά και των νέων, φιλικότερων μέσων μεταφοράς, του μετρό και του τραμ, η πόλη με τους τοίχους «στιγματισμένους» από συνθήματα και graffiti αλλά και των τοίχων (ή μήπως των τειχών;) που υψώνονται στα βόρεια προάστια· η πόλη της ευμάρειας και των αστέγων, η πόλη γύρω μας και η πόλη μέσα μας. Είναι στην πραγματικότητα οι πόλεις, τόσο πολλές όσες και οι κάτοικοί της, όσες και οι επισκέπτες της. Γι' αυτό και η φαντασιακή πόλη, εν πολλοίς η πόλη της λογοτεχνίας και των στίχων, η πόλη μέσα από τα μάτια του καλλιτέχνη, είναι εξίσου πραγματική.
Αθήνα. Μια πόλη σε μετάβαση. Αλλά και πότε δεν ήταν;