Το Παρίσι, γνωστό και ως «Πόλη του Φωτός», είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας και μια από τις μητροπόλεις της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Την πόλη διασχίζει ο ποταμός Σηκουάνας, χωρίζοντάς την σε «αριστερή» και «δεξιά όχθη», όπως συνηθίζουν να ονομάζουν οι παριζιάνοι το νότιο και το βόρειο του Σηκουάνα τμήμα της πόλης αντίστοιχα. Στη γεωγραφία της πόλης δεσπόζουν ακόμη ο λόφος της Μονμάρτης και ο λόφος του Μονπαρνάς, ο Πύργος του Άιφελ, σύμβολο της πόλης, καθώς και η λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων που καταλήγει στην Αψίδα του Θριάμβου. Γενικότερα, όμως, η πόλη είναι διάσπαρτη από σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος και πολιτιστικής αξίας, που μαρτυρούν το παρελθόν της και τη σύνδεση σημαντικών ανθρώπων με αυτήν.
Ήδη από τον 19ο αιώνα το Παρίσι εξελίχθηκε σε οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Οι αναπλάσεις την περίοδο διοίκησης του νομάρχη Οσμάν, αν και κατηγορήθηκαν ότι κατέστρεψαν το παλιό Παρίσι, χάρισαν στην πόλη τα περίφημα βουλεβάρτα της, με τα μεγάλα τους πεζοδρόμια, όπου περιδιάβαζε ένα πολύχρωμο πλήθος. Τα επόμενα χρόνια η πόλη γίνεται πόλος έλξης καλλιτεχνών και συγγραφέων και έδρα καλλιτεχνικών κινημάτων και σχολών. Τον 20ό αιώνα στον πληθυσμό της πόλης προστίθεται πλήθος μεταναστών που συρρέουν για να αναζητήσουν στο Παρίσι μια καλύτερη τύχη. Η πόλη μετατρέπεται σε ένα πολυπολιτισμικό μητροπολιτικό κέντρο, όπου συναντώνται και συνδιαλέγονται διαφορετικές εθνότητες, φυλές και θρησκείες.
Το σημερινό Παρίσι είναι μια πόλη με πολλά πρόσωπα. Το μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει ευνοεί την διαμόρφωση στερεοτυπικών εικόνων για την πόλη (ρομαντική πόλη, πόλη του φωτός, πόλη των καλλιτεχνών). Περισσότερο, όμως, από όλα αυτά αυτό που χαρακτηρίζει την πόλη είναι η ζωντάνια και η ποικιλομορφία της. Από την Αψίδα του Θριάμβου ως τη Βαστίλλη και από τον Λόφο της Μονμάρτης ως το Μονπαρνάς, κάθε περιοχή του Παρισιού έχει τη δική της φυσιογνωμία και ταυτότητα. Τα μητροπολιτικά πάρκα (Κήποι του Λουξεμβούργου, Κήπος του Κεραμεικού, Πεδίο του Άρεως), τα Μουσεία (Λούβρο, Ορσέ, Πομπιντού), τα πλατιά κατάμεστα βουλεβάρτα, τα πολυκαταστήματα, τα θέατρα, το μετρό, τα καφέ και τα μπιστρό, η όχθη του ποταμού, οι γέφυρες διαμορφώνουν ένα ετερόκλητο αστικό τοπίο που δεν σταματά ποτέ να ανανεώνει το ενδιαφέρον τόσο των επισκεπτών όσο και των αυτοχθόνων.