Σοφία Ρούσσογλου

Είχε δεξαμενή που κατέβαζε νερό. Μια είχε κάτω στη θάλασσα και μια είχε δω επάνω, υδραγωγείο που δούλευε και έδινε νερό. Είχε μια βρύση εδώ κάτω στο σταυροδρόμι στη γωνία, μία βρύση εκεί επάνω στο σταυροδρόμι στη γωνία, μια πιο επάνω, σε όλα τα σταυροδρόμια στις γωνίες του δρόμου είχαν από μια βρύση μεγάλη. Στην εκκλησία απ’ έξω είχα μια πολύ μεγάλη γούρνα, πήγαιναν, με συγχωρείτε, οι γεωργοί και ποτίζαν τα ζώα τους, τα γελάδια, τα άλογα, είχε στέρνες μεγάλες, τις γεμίζαν και ποτίζαν τα ζώα. Είχανε σε κάθε γειτονιά, στην άκρη, είχαν από μια βρύση μεγάλη, η κοινότητα, τσιμεντένια παλιά. Με γούρνα τσιμέντινη, μεγάλη η βρύση και παίρνανε ο κόσμος νερό από κει. Δεν υπήρχανε νερά μες στα σπίτια.

Ρούσσογλου Σοφία, Απομαγνητοφωνημένη μαρτυρία στο Νέα Μηχανιώνα. Από τις «χαμένες πατρίδες» στην πατρίδα του σήμερα, Ποτηρόπουλος Παρασκευάς, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 83.