Πάτρα-Άμστερνταμ: δύο λιμάνια

Οδός Παλαιών Πατρών Γερμανού, Γεροκωστοπούλου, Μπότσαρη, Υψηλάντου, Κολοκοτρώνη, Μαιζώνος…

Μια πόλη που γερνάει μες τους απόηχους της επανάστασης του '21…

Η μελαγχολία των δρόμων κάθεται σαν νέφος πάνω σου και μόλις που καταφέρνεις να ξεφύγεις στο Δασύλλιο…

Κανείς στην Πάτρα - από κάθε κλίκα, στρώμα, νέος ή γέρος, καινούργιος ή παλιός - δεν αναφέρεται στο «δάσος» - όπως πραγματικά είναι - μα στο «Δασύλλιο». Κι αυτό απόηχος μιας άλλης γλωσσικής εποχής…

Το Δασύλλιο… Εκεί ανάμεσα στο φρέσκο πράσινο των πεύκων αγναντεύουμε το πήγαινε έλα των καραβιών που ανοίγονται στο Ιόνιο. Καθώς τα καράβια χάνονται, τα χνάρια τους παραμένουν λίγο ακόμα και όταν σβήσουν κι αυτά το λιμάνι σαν να ορφανεύει.

(12-2003)

Αλεξάνδρα Ζώη, Πάτρα-Άμστερνταμ: δύο λιμάνια, έκδοση του Οργανισμού «Πάτρα-Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2006», σσ. 72-73