Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

▲▲

Η αναλαμπή

(απόσπασμα)

Παραμονή της επιστροφής τους στην Αθήνα, κατέφθασε η Θεοδοσία, σύζυγος του κυρίου Μάγιερ, που η Αριστέα συμπαθούσε κυρίως ως συμπάσχουσα κάποιας εποχής, αφού κι εκείνη δεν είχε καταφέρει να χαρίσει απογόνους στον σύζυγό της. Μόλις βγήκαν από τη θάλασσα άρχισε η κυρία Μάγιερ να περιγράφει τις αξέχαστες διακοπές της στο Μπάντεν-Μπάντεν, σαν να 'θελε να υπαινιχθεί, να υποβάλλει την Αριστέα σε συγκρίσεις με το Φάληρο και το «Ακταίο». Έτσι τουλάχιστον το εξέλαβε η Αριστέα και σχεδόν απότομα την διέκοψε στην πρώτη της ανάσα ρωτώντας: «Λοιπόν, τι άλλα νέα από την Αθήνα;»

Η κυρία Μάγιερ, σαν να συνήλθε απότομα, δεν δίστασε να εκμυστηρευθεί αμέσως τις ανησυχίες του άνδρα της για τα τελευταία γεγονότα στο Γουδί. Για το κίνημα των αξιωματικών που είχανε φέρει τα πάνω κάτω κι είχαν αναστατώσει ανήμερα της Παναγίας όλη την Ελλάδα. Κάποιοι μιλούσαν για μια μεγάλη διαδήλωση που προετοιμαζόταν για τις επόμενες ημέρες. Έβραζε η Αθήνα. Και όχι μόνο η Αθήνα. Ο άνδρας της κάθε τόσο μιλούσε για κάποια Φεντερασιόν στη Θεσσαλονίκη, που μάζευε γύρω της όλους τους ταραξίες, που τάχατες εκφράζαν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Ανησυχούσε για τις εξελίξεις πιο πολύ κι από εκείνον, κυρίως για τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν αίφνης να προκύψουν για τον βασιλέα και την αυλή του. Μαζί της συμφωνούσε και η φράου Βάλτραουτ, που μόλις άρχιζε να υποπτεύεται τι εσήμαινε η διαρκώς επαναλαμβανόμενη ρήση του παραθεριστή στο διπλανό δωμάτιό τους: «to goudi togoudoheri ke ton kopano stoheri», και η οποία πίστευε μέχρι τότε ότι επρόκειτο απλώς για ανόητο στιχάκι.

Η Αριστέα παρακολουθούσε σιωπηλή, χωρίς να είναι σε θέση να δώσει απάντηση αρεστή ή να σχολιάσει συμφωνώντας. Ο άνδρας της από καιρό έλεγε πως η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο, μάλιστα είχε διαπληκτιστεί με τον πατέρα του μπροστά σε κόσμο τη μέρα της γιορτής του. Είχε μιλήσει για χρεοκοπημένα κόμματα, για κοτζαμπάσηδες, που κάνανε για το συμφέρον τους κουμάντο. Ο Χρύσανθος της Αμαλίας είχε πάρει τότε το μέρος του Διαμαντή της, υπερθεματίζοντας και καταγγέλλοντας όλους εκείνους τους αυλόδουλους, που δεν ήθελαν με τίποτα να προχωρήσει ο τόπος, πράγμα που είχε κάνει έξω φρενών τον πεθερό της, σαν κάποιος υποτακτικός να σήκωνε κεφάλι. Όσο για τον αδελφό της, τον Δημητράκη, εκείνος πια μιλούσε και δημόσια για φαυλοκρατία και εξοργιστικά ρουσφέτια. Όμως τι να της έλεγε της κυρίας Μάγιερ; Μια τέτοια εξέγερση σίγουρα δεν ήταν πράγματα φρόνιμα, μήτε συνηθισμένα.