Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Εις την επέτειον της ενώσεως της Επτανήσου

(Στίχοι απαγγελθέντες εις τον Παρνασσόν)

Όλοι μαζί δοξάζετε κι υμνείτε Λιβαδάδες,
Πυλαρινούς, Παήσηδες, Τυπάλδους, Παδοβάδες.
Υμνείτε και δοξάζετε Κουρήδες, Μομφερράτους,
Ζερβούς, Δομενικίνηδες, Καρούσους, Γιακωβάτους,
κι όσους ιδέας εθνικής επτέρωσε δαιμόνιον
κι επύργωσε το κύμα του το γαλανόν Ιόνιον.

Υμνείτε και δοξάζετε μαζί με τ’ Ανθεστήρια
καλλιστεφάνους μαχητάς, ριζοσπαστών μαρτύρια,
και λόγων αστραπόβροντα μέσα σε Βουλευτήρια.

Υμνείτε και δοξάζετε τους άνδρας τους ευτόνους…
θανάτους δεν ετρόμαξαν, μητ’ εξορίας πόνους,
κι εξύπνησαν αντίλαλοι προαιωνίων βράχων.
μ’ ελεύθερα κηρύγματα πνευματικών προμάχων.

Δεν ήσαν και τα χέρια των με σίδερα δεμένα
και μητ’ εδούλειαν σκυφτοί σε βάρβαρο Σατράπη,
μα πολεμούσαν προστατών σκήπτρα πολιτισμένα
γιατ’ είχαν μέσα των βαθειά του γένους την αγάπη.

Ώσπου με τους αγώνας των απέκαμε κι ο ξένος,
και μιαν αυγή σαν σήμερα, που σύσσωμο το γένος
των πρώτων σταυροφόρων του δοξολογεί την χάρη,
σηκώθηκαν κι εστήλωσαν σε δοξασμένα κάστρα
την γαλανή με το σταυρό και με τον καβαλάρη
κι επτά νησιά κατέλαμψαν καθώς της πούλιας τ’ άστρα.

Θέλουν Πινδάρων έμπνευσιν κι Αισχύλων κελαδήματα
τέτοιοι του γένους Προμηθείς και της ιδέας θύματα.
Έπρεπε μόνον ν’ ανυμνούν εκείνων οι παιάνες
αγώνας πνεύματος μακρούς,
που μεγαλώνουν τους μικρούς,
κι εμπρός εις τους Κορύβαντας ορθόνωνται Τιτάνες.