Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

▲ ▲

Γεζούλ

(απόσπασμα)

Μουσικές μπάντες, κανονιοβολισμοί και σημαιοστολισμοί συνόδευαν την ενθρόνιση του Όθωνα. Οι Αθηναίοι όμως ένιωσαν να προσγειώνονται ανώμαλα ακούγοντας τα τελευταία λόγια της βασιλικής προκήρυξης:

Έλληνες! Δεν πρέπει να παρασυρθείτε από υπερβολή ελπίδων. Βαθμηδόν και κατά μικρόν μόνον είναι δυνατόν να φθάσετε εις το τέρμα των ευχών σας, αι οποίαι είναι και ευχαί ιδικαί μου…

Η πανηγυρική ατμόσφαιρα και η φωταγωγημένη Αθήνα ενθουσίασαν τον μικρό Φρειδερίκο, που ήθελε να μείνει στη γιαγιά Ταρσία και να μη γυρίσει καθόλου πίσω στην ησυχία του Πειραιά και στην αυστηρή Σκοτσέζα νταντά.

Ο Τζον ανέβαινε κάθε πρωί στην Αθήνα για τη δουλειά του και γύριζε αργά το βράδυ κατάκοπος. Η δουλειά ήταν δύσκολη και η πολιτική κατάσταση προβληματική. Πολλοί οι δυσαρεστημένοι, η σύλληψη του Κολοκοτρώνη, του Πλαπούτα και του Τζαβέλλα χώρισε τον κόσμο. Ευτυχώς ο Όθων τούς έδωσε χάρη. Οι πρώην οπλαρχηγοί δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί ανάμεσα σε τόσους έξυπνους Έλληνες δεν μπορούσαν να βρεθούν κάποιοι να τους κυβερνούν και έπρεπε να δέχονται διαταγές από ασήμαντα και άγνωστα πρόσωπα από την Εσπερία, που περιστοίχιζαν τον βασιλέα της Ελλάδος.

«Άκου ασήμαντα και άγνωστα!» είπε ο Τζον σχολιάζοντας Αθηναίο αρθρογράφο, και η Λούλα όμως σχολίασε με τη σειρά της τους γάμους του Όθωνα, που έγιναν στο Μόναχο εν αγνοία του ελληνικού λαού και ανακοινώθηκαν ένα μήνα αργότερα στα ψιλά των εφημερίδων.

«Μα είναι πράγματα αυτά; Τι σόι Βασιλιάς των Ελλήνων είναι;»

«Να μην ανακατεύεσαι σε πράγματα που δεν ξέρεις» της είπε ο Τζον κι αυτό ήταν το τέλος της συζήτησης.