Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

▲▲

Στη σκιά της πεταλούδας

(απόσπασμα)

Την ίδια ώρα, χιλιόμετρα μακριά, στην Αθήνα, κανένας από την οικογένεια Μαυρολέοντος και την ακολουθία τους δεν ήταν όρθιος. Το θεωρείο τους είχε γεμίσει πριν από ώρα και τώρα καθιστοί και ανυπόμονοι ατένιζαν την κλειστή αυλαία. Ο Επαμεινώνδας Μαυρολέων έκανε αέρα στο πρόσωπό του κουνώντας τη μουσική παρτιτούρα της παράστασης. Σταμάτησε για λίγο, όταν ένιωσε κάποια δροσιά και να σκορπίζουν προς στιγμή οι σκοτούρες που του γέννησαν τα ανεβοκατεβάσματα στη Βουλή και τα υπουργεία. Η σύζυγος Μαυρολέοντος πήρε από τα χέρια του την παρτιτούρα κι άρχισε να διαβάζει μάλλον σιωπηλά, κουνώντας όμως ασυνείδητα τα χείλη της.

ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ 1913
Μ. ΑΝΝΙΝΟΥ Γ. ΤΣΟΚΟΠΟΥΛΟΥ Π. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙ' ΑΣΜΑ ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΟΚΥΜΒΑΛΟΝ…

Την ανάγνωσή της διέκοψαν οι πρώτες νότες από τους μουσικούς. Δύο βιολιά κι ένα πιάνο βοήθησαν τη βαριά βελούδινη κουρτίνα της αυλαίας να τραβηχτεί. Η εμφάνιση του κομπέρ Τζανέτου μετά της συζύγου του Μαντίνας πνίγηκε στα χειροκροτήματα.

[…]

Μα ήταν πολύ αστείος αυτός ο Τζανέτος, καταπληκτικός! Είχε φτάσει από το νησί του στην Αθήνα, για να πάρει μέρος στον πόλεμο. Μαζί του η γυναίκα του η Μαντίνα, η γλωσσού, δίπλα ο Ενωμοτάρχης και ο εύζωνος Μητρούσης. Ο κόσμος τρανταζόταν συνεχώς απ' τα γέλια και χειροκροτούσε. Τα τρία παιδιά της οικογένειας Μαυρολέοντος, η Δομινίκη, η Μαντώ και ο μικρός Αχιλλέας, είχαν μείνει αγάλματα στη διάρκεια των τριών πράξεων της επιθεώρησης, με τα μάτια τους ανοιχτά· ο θαυμασμός και η έκπληξη από την πανδαισία των χρωμάτων, των κοστουμιών και των ήχων είχαν επισκιάσει οποιαδήποτε αστειότητα.

Ο κόσμος συνέχιζε να χειροκροτεί, να τραγουδάει μαζί με τους ηθοποιούς, στο τέλος δε της τελευταίας πράξης οι επευφημίες των θεατών έφτασαν στην αποθέωσή τους. Και ήταν η τελευταία σκηνή κάτι το καταπληκτικό! Ένα τεράστιο ταμπλό με χτυπητά χρώματα στήθηκε στο μέσον της σκηνής, ενώ το πιάνο με τα βιολιά κρατούσαν ένα χοροπηδηχτό ρυθμό. Οι χορευτές, οι ηθοποιοί και οι κομπάρσοι ήταν όλοι τους πια επί σκηνής. Και ήρθαν όλοι και όλα και ταίριαξαν στη σωστή τους θέση σαν γυαλισμένες ψηφίδες ενός λαμπρού φινάλε. Όλοι μπορούσαν τώρα να διαβάσουν το μεγάλο ταμπλό:

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ

Η κυρία Μαυρολέοντος κράτησε το μεταξωτό μαντίλι στα κρινένια δάχτυλά της και ύστερα σφούγγιξε τα μάτια.

«Το έθνος μας ζει μεγάλες στιγμάς» γύρισε και είπε στα παιδιά της.

Όλος ο κόσμος, αλλόφρων πια από τον ενθουσιασμό, ζητωκραύγαζε όρθιος. Από το μεγάλο πλήθος που έστεκε πάνω στη σκηνή ξεχώρισε η Μαρίκα Κοτοπούλη, που προχώρησε μπροστά και υποκλίθηκε μέσα σ' ένα λατρευτικό πανδαιμόνιο. Πίσω της ακολούθησε ο Τζανέτος, ο Αλέκος Γονίδης, που έβγαλε το καπέλο του και υποκλίθηκε και αυτός.

«Μπράβο! Μπράβο!» αναφώνησε και πάλι η κυρία Μαυρολέοντος και από τη συγκίνηση έσφιξε το υγρό μαντίλι στη χούφτα της.