Αποτελέσματα για: "ἄθῳος"
Βρέθηκαν 2 λήμματα [1 - 2]
-
ἀθῷος, -ον (θωά, Ιων. θωιή), I. 1. ατιμώρητος, μη ένοχος, σε Ευρ. κ.λπ.· ἀθῴους καθιστάναι τινάς, το να εξασφαλίζεται η ασυλία, η ατιμωρησία τους, σε Δημ.· ἀθῷον ἀφιέναι, στον ίδ.· ἀθῷος ἀπαλλάττειν ή -εσθαι, το να φεύγει κάποιος ατιμώρητος, το να απαλλάσσεται ως αθώος, σε Πλάτ. 2. απαλλαγμένος από κάτι, με γεν., σε Αριστοφ. 3. αβλαβής, ανέπαφος από κάτι, με γεν., ἀθῷος τῆς Φιλίππου δυναστείας, σε Δημ. II. αυτός που δεν αξίζει τιμωρία, αυτός που δεν υποπίπτει σε σφάλμα ή σε πταίσμα, στον ίδ.
-
Ἄθῳος ή Ἄθωος, -η, -ον, αυτός που προέρχεται από το όρος Άθως, σε Αισχύλ.
