Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το κείμενο εντάσσεται στη συλλογή Γραπτά ή Προσωπική Μυθολογία, την οποία ο Α. Εμπειρίκος συνέγραψε την περίοδο 1936–1946 και εξέδωσε για πρώτη φορά το 1960 (εκδόσεις Δίφρος, Αθήνα). Στο κείμενο αυτό το ποιητικό υποκείμενο απευθύνεται σε ένα δεύτερο πρόσωπο, στην Αφροδίτη του τίτλου, την προσωποποίηση του Έρωτα. Κατά έναν παράδοξο τρόπο, στο τέλος του κειμένου, η Αφροδίτη φέρει και ιδιότητες της Παναγίας, ενσαρκώνοντας το θηλυκό εκείνο πρόσωπο που κυριεύει και ορίζει την καρδιά του ποιητή. Αυτό το ποίημα έχει τη μορφή προσευχής, που απευθύνεται εξίσου στον πλανήτη και στη θεά Αφροδίτη. Είναι ένα ποίημα αντιπροσωπευτικό της ποίησης της γενιάς του Τριάντα, που γράφτηκε κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου η αναβίωση της παράδοσης αποκρυσταλλώνεται στην πίστη ή την ελπίδα για την αναγέννηση της αγάπης (Beaton, 1996: 245-246).