[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Γιώργος Βαφόπουλος
Η μπαλάντα της αγάπης
(απόσπασμα)
[...]
Από τη μέρα εκείνη της αγάπης μας
το ανθρώπινον αρχίζει μέγα δράμα.
Πότε οι ψυχές αφρόντιστα γελούσανε,
πότε οι καρδιές μας έλιωναν στο κλάμα.
Και με τα γέλια εκείνα και τα δάκρυά μας,
εγίνηκε το γήινο τούτο θάμα.
Και κατακτήσαμε του χρόνου το άπειρο,
με τη μεγάλη του έρωτά μας νίκη.
Ήμασταν οι πρωτόπλαστοι κι εγίναμε
ύστερα Ορφεύς εγώ κι εσύ Ευρυδίκη.
Κι οι αιώνες, με το αδιάκοπό τους γύρισμα,
μας βρήκαν Δάντη εμέ κι εσέ Βεατρίκη.
Μα ήταν πολύ, πολύ μεγάλη η αγάπη μας,
για να σβηστεί στο σκότος του θανάτου.
Έγινες Μαργαρίτα στον Παράδεισο
κι ήρθες να βρεις τον Φάουστ εδώ κάτου.
Ύστερα Ελένη γίνηκες, Φάουστ έμεινα,
κι ο έρωτας μάς πήρε στα φτερά του.
[...]
Γιώργος Βαφόπουλος. 1931. Τα ρόδα της Μυρτάλης. Θεσσαλονίκη: τυπ. Ελληνικής Ιατρικής. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιώργος Βαφόπουλος. 1990. Άπαντα τα ποιητικά. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής.
