[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Σωτήρης Σκίπης
Ελένη
Από την Τροία τέλος ο Μενέλαος
στη Σπάρτη του γυρνά με την Ελένη
κι όπως αρμόζει, εμπρός απ’ το παλάτι του,
χρυσό βωμό για τη θυσία στήνει.
Κι οι Σπαρτιάτες γιορτινοί μαζεύονται,
καθένας μες στα μπράτσα του κρατώντας
καλόθρεφτο κριάρι. Και προσμένουνε
ποιό απ’ όλα θα διαλέξει ο Βασιλιάς τους.
Μα ο Βασιλιάς τους δίχως καν να τους θωρεί,
προς το θυσιαστή, που το μαχαίρι
στιλπνό κρατάει στο χέρι, τη Βασίλισσα
σπρώχνει με βια!... Κράζει, βοά το πλήθος.
Μα, ω θαύμα! μες στην τόσην αναστάτωση
άξαφνα ορμούν οι Μούσες... Την αρπάζουν
και την πάνε για πάντα στον Ταΰγετο,
δέκατη Μούσα και αδερφή τους!
Σωτήρης Σκίπης. 1948. Λυρικό ημερολόγιο. Αθήνα. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Σωτήρης Σκίπης 1950. Κασταλία Κρήνη. Εκλογή (1900–1950). Τόμος Β΄. Αθήνα.
