Οι όροι αρχαία ελληνικά και νέα ελληνικά εμφανίστηκαν για πρώτη φορά μαζί στο αναλυτικό πρόγραμμα του 1897, για να δηλώσουν δυο ξεχωριστά μαθήματα. Ως τότε σε όλα τα αναλυτικά προγράμματα, αρχίζοντας από το πρώτο πρόγραμμα της βαυαρικής Αντιβασιλείας του 1836, αναγραφόταν ο όρος ελληνικά και σήμαινε αρχαία ελληνικά, διότι νέα ελληνικά δεν προβλεπόταν ως μάθημα ούτε καν στο πρόγραμμα του δημοτικού σχολείου.

Οι όροι αρχαία ελληνικά και νέα ελληνικά ταυτίζονται με τους όρους αρχαία ελληνική γλώσσα και γραμματεία - νέα ελληνική γλώσσα και γραμματεία, τους οποίους προτιμά το σημερινό αναλυτικό πρόγραμμα.