Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου
ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΩ ΚΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ
- Μέλη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας βρίσκονται σε πολλά μέρη του κόσμου, καθώς και στην Ελλάδα. - Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία επέφερε πολλές αλλαγές στη δομή και στη λειτουργία της με τη Β' Σύνοδο του Βατικανού (1962-1965). - Η φτώχεια και η καταπίεση των λαών της Λατινικής Αμερικής δημιούργησαν μέσα στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ένα κίνημα, που ονομάστηκε "θεολογία της απελευθέρωσης".
ΚΕΙΜΕΝΑ - Με εκείνους, οι οποίοι κοσμούνται μεν με το χριστιανικό όνομα διά του αγίου Βαπτίσματος, δεν ομολογούν όμως ακέραιη την πίστη ή δεν διαφυλάσσουν την ενότητα της κοινωνίας με τον διάδοχο του Πέτρου, η Εκκλησία αισθάνεται συνδεδεμένη για ποικίλους λόγους. Διότι πολλοί απ' αυτούς τιμούν την Αγία Γραφή ως κανόνα πίστεως και ζωής, επιδεικνύουν ζωηρό θρησκευτικό ζήλο, πιστεύουν με αγάπη στο Θεό, τον παντοδύναμο Πατέρα, και στον Χριστό, τον Υιό του Θεού και Σωτήρα, συνδέονται με το Χριστό διά του Βαπτίσματος και αναγνωρίζουν τα Μυστήρια. Πολλοί απ' αυτούς έχουν το επισκοπικό αξίωμα, τελούν τη Θεία Ευχαριστία και καλλιεργούν την λατρεία της Θεοτόκου. Σ' αυτά ας προστεθεί η κοινωνία διά της προσευχής και ένας αληθινός σύνδεσμος εν Αγίω Πνεύματι, το Οποίο δρα σ' αυτούς με δώρα και χάριτας και με την αγιαστική του δύναμη, και μάλιστα έχει ενισχύσει κάποιους απ' αυτούς στο μαρτύριο. Έτσι, το Πνεύμα αφυπνίζει σ' όλους τους μαθητές του Χριστού τη νοσταλγία και τη δράση, ώστε αυτοί κάποτε να ενωθούν ειρηνικά -όπως το ζήτησε ο Χριστός- σε μία ποίμνη υπό ένα Ποιμένα. Για την επιτυχία του σκοπού αυτού, η Μητέρα Εκκλησία προσεύχεται, ελπίζει και δρα αδιαλείπτως, προτρέποντας τα τέκνα της σε καθαρμό και ανακαίνιση, ώστε να λάμψει λαμπρότερα το σημείο του Χριστού στο πρόσωπο της Εκκλησίας (Από το κείμενο-απόφαση της Β' Συνόδου του Βατικανού με τίτλο «Δογματική απόφαση περί Εκκλησίας "Φως εθνών"», κεφάλαιο 15, στο Στ. Χαρκιανάκι, Το περί Εκκλησίας σύνταγμα της Β' Βατικανής Συνόδου, Θεσσαλονίκη, 1969, σ. 137). - Πώς μπορούμε να μιλήσουμε για το Θεό που αποκαλύπτεται ως αγάπη, όταν ζούμε μια πραγματικότητα που τη χαρακτηρίζει η αθλιότητα και η καταπίεση; Πώς μπορούμε να κηρύξουμε το Θεό μπροστά σε άνδρες και γυναίκες που πεθαίνουν άδικα πριν την ώρα τους; Πώς να δεχθούμε ότι ο Θεός μας χαρίζει τη δωρεά της αγάπης και της δικαιοσύνης, όταν βλέπουμε τους ανθρώπους να υποφέρουν; Tί λόγια να πούμε σ' αυτούς που δε θεωρούνται άνθρωποι (πρόσωπα), για να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι είναι παιδιά του Θεού; (κείμενο του Gustavo Guti?rrez, από το οπισθόφυλλο του βιβλίου του Αρχιμ. Κύριλλου Κατερέλου, Η θεολογία της απελευθέρωσης. Εισαγωγή στην λατινοαμερικανική θεολογία, Θεσσαλονίκη, 2001). - Χαίρομαι, αδελφοί μου, που η Εκκλησία μας καταδιώκεται ακριβώς για τη συστράτευσή της με τους φτωχούς και γιατί προσπαθεί να ενσαρκωθεί μέσα από το συμφέρον των φτωχών. Θα ήταν λυπηρό σε μια χώρα που γίνονται φρικιαστικές δολοφονίες, να μη μετρούσαμε ανάμεσα στα θύματα κληρικούς. Είναι η μαρτυρία μιας Εκκλησίας ενσαρκωμένης στα προβλήματα του λαού (κείμενο του Oscar Romero, από το οπισθόφυλλο του βιβλίου του Αρχιμ. Κύριλλου Κατερέλου, Η αγωνία της απελευθέρωσης. Σύγχρονοι λατινοαμερικανοί θεολόγοι, Θεσσαλονίκη, 2001).