Φάγαμε

…στο «Κεντρικόν»

Κλασικό στέκι στο κέντρο με ποικιλία γεύσεων

ΠΑΝΟΣ ΓΕΡΑΜΑΝΗΣ

Έχουμε ζήσει αλησμόνητες στιγμές στο «Κεντρικόν», που για χρόνια ολόκληρα είναι ένα στέκι λαϊκού πολιτισμού, έλεγε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, που επί δεκαετίες ολόκληρες καθόταν σ' ένα τραπεζάκι στο πατάρι του ρεστοράν και «κεντούσε» με τη σκέψη του.

Η ιστορία τού μαγαζιού αρχίζει από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα, όταν στο ίδιο κτίριο ήταν οι στάβλοι του Συγγρού. Από το 1910 λειτουργούσε η «Ρουμάνικη ταβέρνα» μέχρι την Κατοχή. Στον ίδιο χώρο λειτούργησε και το θέατρο «Κεντρικόν» (πρώην Φυρστ). Απέναντι από το θέατρο, το 1962, στην ίδια στοά άνοιξε ένα μικρό εστιατόριο με τον ίδιο τίτλο, από τον σημερινό ιδιοκτήτη του Δημήτρη Κουτουζή. Η πελατεία από τα πρώτα χρόνια ήταν καλλιτέχνες και, γενικά, πνευματικοί άνθρωποι. Δίπλα στο θέατρο ήταν η δισκογραφική εταιρεία RCA-Victor του Γεωργίου Ορφανίδη. Για μία πενταετία (1962 - 1967) ο χώρος αυτός γνώρισε μεγάλες δόξες, γιατί εκεί η Αθήνα έζησε έντονα καλλιτεχνικά γεγονότα, όπως τις πρώτες συναυλίες του Θεοδωράκη και του Χατζιδάκι. Πριν από τις πρόβες και τις παραστάσεις, καλλιτέχνες του τραγουδιού, του θεάτρου και του κινηματογράφου σύχναζαν στο μικρό «Κεντρικόν». «Είχα πολλή δουλειά και συνωστισμό, αλλά ξεχνούσα την κούραση γιατί ένιωθα ικανοποίηση όταν σέρβιρα τους Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Χορν, Κοντού, Μπιθικώτση, Καζαντζίδη, Μαρινέλλα, Χιώτη, Λίντα, Ντόρα Γιαννακοπούλου κ.ά.», λέει ο ιδιοκτήτης του.

Ο καλλιτεχνικός και πνευματικός οργασμός, που σταμάτησε με τη δικτατορία του 1967, είχε ασφαλώς και τις αρνητικές επιπτώσεις του στο «Κεντρικόν», το οποίο το 1969 διευρύνθηκε με τον χώρο των γραφείων και των στούντιο της RCA. Τη νύχτα του θανάτου με τα φοβερά γεγονότα του Πολυτεχνείου, οι σφαίρες των πραιτοριανών της χούντας (που με στρατιωτικό όχημα είχαν σταθμεύσει στην Πλατεία Κολοκοτρώνη) σημάδεψαν (εξωτερικά) τους τοίχους του μαγαζιού, ενώ εκείνη τη στιγμή ήταν μέσα ο Κάρολος Κουν, ο Μίμης Κουγιουμτζής και άλλοι ηθοποιοί από το «Θέατρο Τέχνης». Από τις αρχές της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα (με τη διεύθυνση του Δημήτρη Κουτουζή και του γιου του Νίκου Κουτουζή), είναι μόνιμο στέκι πολιτικών, δημοσιογράφων, καλλιτεχνών και απλών ανθρώπων. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Μελίνα, υπουργοί και βουλευτές είχαν το «Κεντρικόν» τόπο συνάντησης. Παλιές γκραβούρες σε μεγέθυνση, η Ακρόπολη και παλιές εικόνες της Αθήνας αποτελούν τον σοβαρό διάκοσμο του εστιατορίου, που είναι αρκετά ευρύχωρο και ψηλοτάβανο.

Φυσικά, εκεί που πρέπει να δώσει κανείς πρώτα προσοχή, είναι η θαυμάσια κουζίνα του εστιατορίου. Το μενού είναι πάντα πλούσιο και χορταστικό και οι συνταγές έχουν τη σφραγίδα της γνησιότητας της ελληνικής κουζίνας. Οι επιλογές μπορούν ν' αρχίσουν (πριν από τα ορντέβρ) με τα πιάτα ημέρας, που ποικίλλουν. Μοσχάρι περιβολιού, φιλέτο πέρκας με βραστές λεμονάτες πατάτες, σουτζουκάκια σμυρναίικα με πουρέ, μοσχαράκι ηγούμενου, αρνί ραγού, σπανάκι, ριγκατόνι 4 τυριά, αγκινάρες α λα πολίτα, σνίτσελ βιενουά, συκώτι μόσχου σχάρας, κοτόπουλο σουβλάκι, φιλέτο μανιτάρια α λα κρεμ, κοτόπιτα, σπανακοτυρόπιτα, ντολμάδες αυγολέμονο, σοφρίτο.

Στα ορεκτικά: γαριδοσαλάτα, ντολμαδάκια γιαλαντζί, ρεβιθόσουπα, λακέρδα, μελιτζανοσαλάτα, ορεκτικά καταστήματος, αυγά α λα ρους, μανιτάρια, λουκάνικο χωριάτικο, σολομός καπνιστός, κρέπες «Κεντρικόν», σπανακοκεφτέδες, ψαροκεφτέδες με μαγιονέζα, τυροκροκέτες, σπαράγγια με κρέμα γάλακτος, μύδια και γαρίδες σαγανάκι, χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι, μύδια ψίχα με πιλάφι, σουπιές σπανάκι.

Επίσης: ζυμαρικά, χορταρικά, λαδερά, σούπες, ομελέτες, δέκα είδη σαλάτες, σαλάτα μεικτή με μαρούλι, ρόκα, ξινοτύρι, πιπεριά και κάππαρη, κρέατα βραστά, ψητά της ώρας και εντράδες (μοσχαράκι και αρνί). Υπάρχουν πάντα ψάρια και θαλασσινά.

Επιδόρπιο: Γλυκά, παγωτά, κομπόστες και φρούτα.