Ο μαθητής εξοικειώνεται με τη χρήση πηγών, τη χρήση λεξικών, γραμματικών, καταλόγων λέξεων για να κατανοήσει καλύτερα ένα θέμα και για να μάθει το λεξιλόγιο που θα χρειαστεί. Μπορεί να χρησιμοποιεί διάφορα κείμενα αυθεντικού λόγου (εφημερίδες, ταξιδιωτικούς οδηγούς, έντυπα διαφημίσεων).
Η στρατηγική αυτή αναφέρεται στην ανάπτυξη δεξιοτήτων που θα επιτρέπουν στο μαθητή να αξιολογεί το υλικό που του χρειάζεται και να επιλέγει τι από αυτό ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Συγχρόνως, αποτελεί και μια σημαντική στρατηγική για τη συνέχιση της εκμάθησης της ξένης γλώσσας έξω από την τάξη και δια βίου. Αν και πρόκειται για γενικότερη στρατηγική, είναι σημαντική παρόλα αυτά και για την παραγωγή προφορικού λόγου, αρκεί να συνοδεύεται από προσπάθεια του μαθητή να την χρησιμοποιήσει στη συνομιλία. Για τη χρήση λεξικού αυτό θα μπορούσε να σημαίνει να αναρωτηθεί ο μαθητής σε ποιες περιστάσεις παραγωγής προφορικού λόγου χρησιμοποιείται μία λέξη, να προσέξει το ύφος που την χαρακτηρίζει, να την αξιολογεί ως προς το αν μπορεί να είναι λέξη που χαρακτηρίζει τον προφορικό ή τον γραπτό λόγο χρησιμοποιώντας πληροφορίες από τα παραδείγματα χρήσης που έχει το λεξικό. Όσο για τις υπόλοιπες πηγές, ο μαθητής θα πρέπει να αποσπά το λεξιλόγιο ή γενικότερα τις δομές και τις υπόλοιπες πληροφορίες που θα 'ταίριαζαν' σε μια συνομιλία, μια παρουσίαση που θα γίνεται σε κοινό. Θα μπορούσε ακόμη να χρησιμοποιεί κείμενα που είναι πιο κοντά στον προφορικό λόγο, όπως συνεντεύξεις, απόψεις, κ.ά. Η χρήση πηγών ειδικά για την παραγωγή προφορικού λόγου μπορεί να σχετίζεται και με την χρησιμοποίηση οπτικοακουστικού υλικού (δελτία ειδήσεων, καιρού, τηλεοπτικές σειρές).