Διακρίνεται σε γενική και επιλεκτική εστίαση προσοχής. Με την πρώτη αναφερόμαστε στην εστίαση προσοχής σε ό,τι έχει ειπωθεί από τον συνομιλητή έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η κατανόηση του μεταδιδόμενου μηνύματος και ο σχεδιασμός της απάντησης ή της συνεισφοράς στη συνομιλία. Με την επιλεκτική εστίαση προσοχής αναφερόμαστε στην εστίαση για την πραγμάτωση ορισμένων φωνημάτων, στον επιτονισμό, στις χειρονομίες που συνοδεύουν μια περιγραφή ή την παρουσίαση της άποψης του συνομιλητή, στις εκφράσεις που συναντιούνται μόνο στον προφορικό λόγο, στο ύφος (τυπικό ή φιλικό), στις άγνωστες λέξεις.