(η 311-315)
αἲ γάρ, Ζεῡ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον,
τοῖος ἐὼν οἷός ἐσσι, τά τε φρονέων ἅ τ' ἐγώ περ,
παῖδα τ' ἐμὴν ἐχέμεν καὶ ἐμὸς γαμβρὸς καλέεσθαι.
αὖθι μένων· οἶκον δέ κ' ἐγὼ καὶ κτήματα δοίην,
εἴ κ' ἐθέλων γε μένοις·
Άμποτε νά 'ταν, Δία και Αθηνά κι Ἀπόλλων,
όμοιος με σένα, ίδιος στο φρόνημα με μένα, εκείνος
που την κόρη μου θα πάρει ταίρι, θα τον ονόμαζα γαμπρό
σε τούτο το παλάτι ― έχω και σπίτι κι αγαθά να παραδώσω
αν ήθελες εδώ να μείνεις·