[Ι.Ν. Καζάζης, Αρχαιοελληνικός Πεζός Λόγος. Προλεγόμενα στην τέχνη της γραφής του, Θεσσαλονίκη 1992]
«Στην ΑΕ περίοδο, όπου όλα συνδέονται, το "ασύνδετο" είναι περίπου εξόριστο· η φειδωλή εμφάνισή του προδίδει ένα ισχυρό σχήμα λόγου με ειδική λειτουργία.» (σ.92)
Συστηματική εξαίρεση ασφαλώς αποτελεί η αρχή έργων, αλλά δεν είναι αυτή η περίπτωσή μας:
«Όπως θα ήταν αναμενόμενο κανένα μόριο δεν γίνεται ανεκτό στην αφετηρία ενός έργου ή ενός αυτοτελούς ποιήματος.» (σ.94)