Ι.Ν. Γρυπάρης, Οι τραγωδίες του Αισχύλου, τ.1-2, Βιβλιοπωλείον της Εστίας: Αθήνα 1938
Μετάφραση ποιητική, έμμετρη, σε δημοτική γλώσσα. Ένα δείγμα μεταφραστικής εφαρμογής από τους Πέρσες, στ.1-15:
ΧΟΡΟΣ
Των Περσών πόχουν φύγη και πήγανε
στων Ελλήνων τη χώρα, εμείς είμαστε
οι Πιστοί που μας λένε,
και των πλούσιων αυτών και πολύχρυσων
παλατιών οι φυλάχτορες,
που απ' αξιά μας ο ίδιος ο αφέντης μας
Δαρειογέννητος Ξέρξης μας διάλεξε
ναγρυπνούμε στην χώρα του επάνω.
Μα για το γυρισμό του χρυσόφραχτου
του στρατού μας και του βασιλέα μας
έχει αρχίσει πολύ κακομάντευτη
νανταριάζη η καρδιά μου και μέσα της
να φρουμάζη ―γιατ' είν' ολ' η δύναμη
της Ασίας φευγάτη
και κανείς πεζοδρόμος με μήνυμα
και κανείς καβαλλάρης δεν έφτασε
στων Περσών, ως τα τώρα, την πόλη.