Η μετάφραση της Οδύσσειας από τους Σίδερη, Εφταλιώτη, Ποριώτη

Ζ. Σίδερης, Όμηρος. Οδύσσεια, Ζαχαρόπουλος: Αθήνα 21956 (11939)

Μετάφραση ποιητική, έμμετρη, σε δημοτική γλώσσα, που συνοδεύεται από το αρχαίο κείμενο και αναλυτική εισαγωγή του Γ. Κορδάτου. Ένα δείγμα μεταφραστικής εφαρμογής από το προοίμιο (α, 1-10):


Τον άντρα τον πολύτροπο πες μου, θεά, που χρόνια
παράδερνε, σαν πάτησε της Τροίας τάγιο κάστρο,
κι ανθρώπων γνώρισε πολλών τους τόπους και τη γνώμη
κι έπαθε πλήθος συμφορές στα πέλαγα, ζητώντας
πως στην πατρίδα του άβλαβος να πάει με τους συντρόφους.
Μα κι έτσι αυτούς δε γλύτωσε, μ' όσον καημό κι αν είχε.
Γιατί μονάχοι χάθηκαν από δικό τους κρίμα,
οι άσεβοι, που φάγανε τ' Ουρανοδρόμου Ήλιου
τα βόδια και τους στέρησε του γυρισμού τη μέρα.
Πες τα από κάπου και σε μας, θεά, του Δία κόρη.

Α. Εφταλιώτης, Ομήρου Οδύσσεια [α-φ], Βιβλιοπωλείον της Εστίας: Αθήνα 1932

Μετάφραση ποιητική, έμμετρη, σε δημοτική γλώσσα. Ένα δείγμα μεταφραστικής εφαρμογής από το προοίμιο (α, 1-10):


Τον άντρα τον πολύπραγο τραγούδησέ μου, ω Μούσα,
που περισσά πλανήθηκε, σαν κούρσεψε της Τροίας
το ιερό κάστρο, και πολλών ανθρώπων είδε χώρες
κι έμαθε γνώμες, και πολλά στα πέλαα βρήκε πάθια,
για μια ζωή παλεύοντας και γυρισμό συντρόφων.
Μα πάλε δεν τους γλύτωσε, κι αν το ποθούσε, εκείνους,
τι από δική τους χάθηκαν οι κούφιοι αμυαλωσύνη,
του Ηλίου του Υπερίονα σαν έφαγαν τα βόδια,
κι αυτός τους πήρε τη γλυκειά του γυρισμού τους μέρα.
Απ' όπου αν τά 'χης, πες μας τα, ω θεά, του Δία κόρη.

Ν. Ποριώτης, Ομήρου Οδύσσεια [χ-ω], Βιβλιοπωλείον της Εστίας: Αθήνα 1932

Μετάφραση ποιητική, έμμετρη, σε δημοτική γλώσσα.