Αντίστροφο: από το κοινόν εις το ελληνικόν (επιμέλεια Ν. Βαρμάζης - Τ. Γιάννου)

Κοινόν:


«Τρία πράγματα κάμνουν τον άνθρωπον καλορίζικον: της ψυχής το καλόν, τουτέστιν η φρονιμάδα, του κορμιού, το οποίον έναι η υγεία, της τύχης, οπού έναι ο πλούτος. Τα δύο δεν είναι εις δύναμιν εδικήν μας, διότι το ένα έναι της φύσεως, το άλλο το άλλον της τύχης· το ένα μόνον έναι εδικόν μας, η άσκησις της ψυχής. Και αν ημείς αμελούμεν εκείνο οπού εμπορούμεν ατοί μας, κακά θέλουν μας βοηθήσειν τα άλλα εις εκείνο οπού δεν δυνόμεστεν ημείς.»

Ελληνικόν:


«Τα τον άνθρωπον ευτυχή ποιούντα τρία εισίν: το της ψυχής αγαθόν, όπερ εστί το φρονείν, το του σώματος, το υγιαίνειν και το του δαίμονος, το πλουτείν. Και των μεν τα δύο εφ' υμίν ουκ έστιν· το γαρ εν φύσει, το δ' έτερον τύχη έπεται. Εν μόνον των απάντων εφ' ημίν εστι, η της ψυχής μελέτη. Εάν δ' αυτοί τούτου αμελώμεν, δύσκολον εν τοις ουκ εφ' ημίν τα έτερα συλλήψονται.»

[Μαρ. Μαντουβάλου, Η ελληνική "θεματογραφία" στη Δύση και οι κώδικες Vat. Gr. 1733, 1826, 1890, Κείμενα και μελέται νεοελληνικής φιλολογίας 88, Αθήναι 1973, σ.18]