7. Η κλίση των μετοχών
Τη μετοχή του ενεστώτα της ενεργητικής φωνής που διακρίνεται από το επίθημα επίθημα -οντας / -ώντας και δεν κλίνεται, π.χ. τρέχ-ω – τρέχ-οντας / τραγουδ-ώ – τραγουδ-ώντας. Τη μετοχή του παρακειμένου της παθητικής φωνής που διακρίνεται από το επίθημα -μένος, -μένη, -μένο και κλίνεται όπως τα επίθετα, π.χ. αγαπη-μένος, αγαπη-μένη, αγαπη-μένο.