Τι μάθαμε

• Οι πτώσεις είναι διαφορετικοί τύποι των ονοματικών στοιχείων που εμφανίζονται σε διαφορετικά συντακτικά περιβάλλοντα.
• Συνήθως ξεχωρίζουν από τις καταλήξεις των ονομάτων – ή και από άλλα στοιχεία που τα συνοδεύουν (άρθρα, αντωνυμίες κλπ.).
• Η επιλογή της πτώσης σε κάθε περίπτωση εξαρτάται από τη συντακτική λειτουργία που επιτελεί το όνομα: η ονομαστική είναι κανονικά η πτώση του υποκειμένου, ενώ η αιτιατική (και λιγότερο η γενική) του αντικειμένου. Η γενική και η αιτιατική μπορεί να χρησιμοποιούνται και για άλλες συντακτικές λειτουργίες, ενώ η κλητική περιορίζεται στις προσφωνήσεις.
• Δύο ή περισσότερα ονοματικά στοιχεία που έχουν συντακτική σχέση μέσα στην ίδια πρόταση μπορεί να βρίσκονται στην ίδια ή σε διαφορετική πτώση (και να χαρακτηρίζονται ως ομοιόπτωτοι ή ετερόπτωτοι προσδιορισμοί).
• Οι γλώσσες διαφέρουν ως προς τον αριθμό των πτώσεων που διαθέτουν και ως προς τις λειτουργίες που επιτελεί η κάθε πτώση. Το να αναγνωρίζουμε την ύπαρξη, π.χ., «αιτιατικής πτώσης» σε δύο διαφορετικές γλώσσες δεν σημαίνει ότι η πτώση αυτή επιτελεί ακριβώς τις ίδιες συντακτικές λειτουργίες και στις δύο γλώσσες.