4. Δευτερεύουσες προτάσεις ως αντικείμενο

Πολλές από τις ονοματικές δευτερεύουσες προτάσεις μπορούν να λειτουργούν ως αντικείμενο ενός ρήματος.

Δείτε τις αντιστοιχίες των παρακάτω αντικειμένων με προτάσεις ειδικές, ενδοιαστικές και βουλητικές:

Του δήλωσε [τη γνώμη του].

Του δήλωσε [ότι δεν του είχε εμπιστοσύνη].

Φοβάται [την αντίδραση του πατέρα του].

Φοβάται [μήπως αντιδράσει ο πατέρας του].

Επιθυμεί [μια συνάντηση με τους αντιπάλους του].

Επιθυμεί [να συναντηθεί με τους αντιπάλους του].

Οι προτάσεις αυτές έχουν όλα τα χαρακτηριστικά των εξαρτημένων προτάσεων και όλα τα χαρακτηριστικά των αντικειμένων.

Είναι ακόμα δυνατό να συνοδεύουν ρηματικά ουσιαστικά – αντικαθιστώντας μια γενική αντικειμενική:

[Η δήλωση [της γνώμης του]] καταγράφτηκε στα πρακτικά.

[Η δήλωση [ότι δεν του έχει εμπιστοσύνη]] καταγράφτηκε στα πρακτικά.

[Ο φόβος [της αντίδρασης του πατέρα του]] αποδείχτηκε αβάσιμος.

[Ο φόβος [μήπως αντιδράσει πατέρας του]] αποδείχτηκε αβάσιμος.

[Η επιθυμία [μιας συνάντησης με τους αντιπάλους του]] δεν εκπληρώθηκε ποτέ.

[Η επιθυμία [να συναντηθεί με τους αντιπάλους του]] δεν εκπληρώθηκε ποτέ.