που είδαμε παραπάνω, συμπληρώματα θεωρούνται και όσες εκφράσεις συμπληρώνουν τη σημασία στοιχείων όπως οι προθέσεις και τα επίθετα. Για παράδειγμα:
Ο Νίκος είναι υπερήφανος για τον γιο του
Εδώ, η προθετική φράσηγια τον γιο του θεωρείται συμπλήρωμα του επιθέτουυπερήφανος, ενώ η ονοματική φράσητον γιο του θεωρείται συμπλήρωμα της πρόθεσηςγια. Και στις δυο περιπτώσεις, η χρήση των συμπληρωμάτων είναι υποχρεωτική.