3. Πώς εκφράζεται ο αριθμός;

Εάν παρατηρήσουμε πιο προσεκτικά τα κλιτικά επιθήματα των λέξεων, θα δούμε ότι με αυτά δεν εκφράζεται μόνο ο αριθμός. Π.χ. στο ζευγάρι μητέρ-α / μητέ-ρες, το κλιτικό επίθημα -α της πρώτης λέξης εκφράζει συγχρόνως: θηλυκό γένος, ονομαστική ή αιτιατική πτώση και ενικό αριθμό. Το κλιτικό επίθημα -ες της δεύτερης λέξης εκφράζει συγχρόνως: θηλυκό γένος, ονομαστική ή αιτιατική πτώση και πληθυντικό αριθμό.

Αντίστοιχα, στο ζευγάρι των ρημάτων περπατ-ώ / περπατ-άμε, το κλιτικό επίθημα -ώ της πρώτης λέξης εκφράζει συγχρόνως: β’ συζυγία ρημάτων, ενεργητική φωνή, ενεστώτα χρόνο [ρηματικός χρόνος], α’ πρόσωπο και ενικό αριθμό. Το κλιτικό επίθημα -άμε της δεύτερης λέξης εκφράζει συγχρόνως: β’ συζυγία ρημάτων, ενεργητική φωνή, ενεστώτα χρόνο, α’ πρόσωπο και πληθυντικό αριθμό.

Επομένως,

ο αριθμός δεν εκφράζεται με ξεχωριστά επιθήματα, αλλά η δήλωσή του γίνεται από τα επιθήματα της κλίσης μαζί με άλλες γραμματικές [γραμματική] πληροφορίες (π.χ. γένος στα ονόματα, χρόνο στα ρήματα).

Μάλιστα, τα κλιτικά επιθήματα, με όλες τις πληροφορίες που διαθέτουν, χωρίζουν τις λέξεις σε τάξεις, δηλαδή χωρίζουν τα ονόματα σε «κλίσεις» και τα ρήματα σε «συζυγίες».

Π.χ. η Νεοελληνική Γραμματική του Μανόλη Τριανταφυλλίδη χωρίζει τα ρήματα σε δύο συζυγίες:

• στην πρώτη ανήκουν τα ρήματα που τονίζονται στην παραλήγουσα στο πρώτο πρόσωπο του ενεργητικού ενεστώτα και στην προπαραλήγουσα στο πρώτο πρόσωπο του παθητικού ενεστώτα (π.χ. γράφ-ω – γράφ-ομαι)·
• στη δεύτερη συζυγία ανήκουν τα ρήματα που τονίζονται στη λήγουσα στο πρώτο πρόσωπο του ενεργητικού ενεστώτα και στην παραλήγουσα στο πρώτο πρόσωπο του παθητικού ενεστώτα (π.χ. αγαπ-ώ – αγαπ-ιέμαι).