3. Ποιες γλωσσικές στρατηγικές ακολουθούνται;

Παρότι κείμενα όπως η συνέντευξη και η συζήτηση στρογγυλής τραπέζης παρουσιάζουν πολλά χαρακτηριστικά της αυθόρμητης, προφορικής συνομιλίας (π.χ. ασαφείς διατυπώσεις, διακοπές, παύσεις, επανεκκινήσεις κ.ά.),

διαφέρουν σημαντικά από αυτή γιατί υπάρχει θεσμοθετημένο πλαίσιο και προκαθορισμένοι ρόλοι για τους συμμετέχοντες

. Συγκεκριμένα, ο παρουσιαστής ή συντονιστής αναλαμβάνει να ανοίξει και να κλείσει τη συζήτηση, αναθέτει την ομιλία στον καλεσμένο (ή καλεσμένους), επιλέγει τα θέματα και γενικά κατευθύνει τον διάλογο. Οι καλεσμένοι αναλαμβάνουν να ενημερώσουν τον συντονιστή και το κοινό, ανταποκρινόμενοι στις επιλογές του συντονιστή. Στοιχεία όπως ο χρόνος που διαρκεί η συνομιλία, αλλά και η τοποθέτηση των συμμετεχόντων, ο περιβάλλων χώρος κ.ά. είναι καθορισμένα εκ των προτέρων και επηρεάζουν την αλληλεπίδραση.

Συνηθέστερη μορφή των συνεισφορών των συμμετεχόντων είναι οι ερωταποκρίσεις, ενώ οι καλεσμένοι έχουν το δικαίωμα να επεκταθούν στις συνεισφορές τους, με τρόπο που δεν συμβαίνει συνήθως στην καθημερινή συνομιλία, όπου υπάρχει γρήγορη εναλλαγή του λόγου. Το δικαίωμα αυτό τους επιτρέπει να αναπτύξουν την επιχειρηματολογία τους και να πείσουν το κοινό για τις απόψεις τους.

Τα χαρακτηριστικά αυτά εξαρτώνται πάντοτε από τον ευρύτερο επικοινωνιακό στόχο και το πλαίσιο του κειμένου. Πολλές φορές, για παράδειγμα, οι καλεσμένοι ρωτούν τον συντονιστή ή ο συντονιστής παρουσιάζει εκτενώς τις απόψεις του, αντιστρέφοντας τους ρόλους. Οι ιδιαίτερες πολιτισμικές και άλλες συμβάσεις διαμορφώνουν τις ιδιαιτερότητες των επιμέρους ειδών συνομιλίας.